BİSİKLETİM UKTE

(HER ŞEY ZAMANINDA)

 

Benimbuyaptığımyetmişyaşındansonraüstüaçık, kırmızısporbirarabayabinmeyebenzer.Olsun, yaşım ne olursaolsun, içimdeuktekalanşeyiyapmakistemiştim.

 

Çocukkenmahalledebirkaçarkadaşımınbisikletivardı.Arkadaşımolmayanlarındahaçok… SadeceMeraladlıarkadaşımbenibisikletinebindirirdi. O önde, ben arkada o küçükbisikletebirliktebinerdik. O zamanlarPinokyomarkabisikletlerçokmodaidi. Sokaktaolduğumuzdaveyaztatillerindebisikletinüzerindeninmezdik.Upuzunmahallemizinbirbaşındandiğerbaşınagidergelirdik.Bazenbizeyasakolanyokuşaşağıcaddeyekendimizibırakırdık… Bisikletinüzerindekineşemizi, mutluluğumuzuanlatamam…

 

Birbisikletiminolmasınıçokistedim.Çok da dillendirdimanneme, babama… Almadılar, belki de alamadılar!..Başkabirşeyibukadarçokistediğimihiçhatırlamıyorum!..Neredeyse her gün, defalarcadillendirdiğimihatırlıyorum.Hattahalamınoğlukullanmadığı, sadecefrenlerinintutmadığınısöylediğibisikletini, “al götürseninolsun” demişti.Ankara’nınbirucundandiğerucuna o bisikletnasılgelecekti, keşkebunaçözümbulsalardı.Amasözümgeçmiyordu ne anneme ne babama… Demekkibunu bile yapacak ne maddidurumları ne de zamanlarıvardı.

 

Şuanhatırladım, gülümsettibeni! Sanırımüniversiteyıllarıydı.Anneminarkadaşı, birkonuşmasırasındaküçükkızınayenibisikletaldıklarıiçin eskisini, “al götürişineyararsa” diyebanavermişti.Aldım, akşamlarıhavakararınca o yaşımdasırfsporamaçlımahalledebinmiştim.Çocukluğumdakitadavaramadan… Sonrasında yinesporamaçlı, odamınbirköşesinde zinciriniçıkartıp boş pedal çeviriyordum…

 

Yıllaryıllarsonrakendimebirbisikletaldım. O çocukheyecanıyoktuartık… Çocukkençokistediğimbirşeyesahipolmuştum.

 

İlk zamanlaroturduğummahalleninbisikleteuygunolduğunudüşünsem de bunudeğerlendirmeyevaktimolmamıştı.Bindiğimgünlerdenbirinde, annesiyleyürüyenküçükoğlançocuğununyanındangeçerken, “anaaagarıyabakbisikletebiny” deyişikulaklarımdayankılanmıştı.

 

Evleişyeriminarasıbisikletmesafesiolabilecekyakınlıktaydı.İlk zamanlarbisikletlegidipgelmeyidenedim.Özelbisikletyolu ne yazıkkihenüzolmayanşehrimizde, cadde de kullandığımdaarabalargeçitvermiyordu.Kaldırımdakullansam, bozukyollar, in çıklar, yayalar… Enerjiharcandığındanterlemek, tümgün o kıyafetleişyerindeçalışmakolmuyordu.Yine de yılmayıpgidipgeldiysem de, yazınsıcağı, baharınyağmuru, kışınkarıderkenpek de binemedimbisikletime…

 

Şuzamanda her baharbisikletimiçıkarıp, lastiklerinişişiripbineyimdesem de ne zamanımoluyor ne de enerjim…

 

Eviminiçerisindearasıragözümeçarpan, her şeyinzamanındagüzelolduğunabirkezdahakararverdiğimbisikletimiyine de halaseviyorum.

YENER BALTA, 19 AĞUSTOS 2013