3.İLETİ

İLETİ

Sayın Arif Kemal,

Aşağıdaki mektupları yeniden okuyunca bazı eksiklikler olduğunu gördüm. Düzelterek gönderiyorum.

Bil ki ben bana gönderilen mektupları ve verdiğim yanıtları sitemde yayınlıyorum. Böylece okuyucularımızın bizlerin nasıl düşündüğünü görerek düşünmelerini sağlıyorum.

Saygılarımla,

Av. Hayri Balta, 20.,7.2003

Bay Avukat,

Uğraşmışsın ama beyhude geçmiş hayatın.

Avukatsın ama bu seni öbür tarafta kurtarır mı bilmem.

Bu kadar insana ifşaatını kusunca sadece şahitlerin artıyor.

Tenkit yerine yani karanlığa sövüp sayma yerine keşke bir mum yakma girişimin olsa idi diyorum. Bir de kendin araştırsa idin diyorum.

Başkalarının hezeyanlarını yazacağına belki kendi ruh dünyanın inceliklerine gerebilirdin. şiirlerinde hep hezeyan dolu. şahısların yaptığına kumlara veya dinlere yapıştırmanda pek hoş değil.

Eğer İslamiyet’le ilgili soru veya sorunların varsa onları karşıtlardan değil bilakis gerçek İslam alimlerinden öğrenebilirsin. Tabii lafı ve yazıları tersten okuma kabiliyetin olduğu için zor olur kanaatindeyim.

Ama çıkmamış candan ümit kesilmez, diyorum ve hidayet nurunun da senin gözlerini açmasını dilerim.

K. 17.7.2003

Sayın A. K.

Önce saygı, sevgi sundum. Gönderdiğin a-mili okudum, memnun oldum.

A-mailindeki harflerin kimileri çıkmadığı için düzeltilmiş şeklini yukarıda gönderiyorum. Doğru düzeltip düzeltmediğimi bildirmeni istiyorum.

Kimseye sövüp saymıyorum; kime sövmüşsem göstermeni istiyorum. Böylesine bir iyiliği de benden esirgemezsin sanıyorum. Gösterirsem sövdüğüm kişilerden özür dilemeye de söz veriyorum.

Söylediklerimin hepsi benim düşüncemdir. Aksi iddiada olanlar bunu da tek tek göstermelidir…

Bir mum yak demişsin bana. Yaktığım ışık ulaşmış sana. Eğer ışığım ulaşmamış olsa idi sana, nasıl öğüt verirdin bana?…

Sözünü ettiğin o İslâm âlimleri, Tanrı bilgisinden ve de din ilminden yoksun oldukları için İslam dünyasını karanlığa boğdu.. Eğer zerrece Tanrı ve Din bilgisinden haberleri olmuş olsaydı, İslam dünyası kâfirlerden daha refah içinde ve de ileri olurdu.

Sahi sen hiç İslam dünyasında demokrasi ile yönetilen bir ülke gördün mü? Sözünü ettiğin İslam alimlerinde Tanrı bilgisi ve din ilmi olsaydı demokrasiyi kafirlerden önce bulurdu.

Hiç mi televizyon izlemiyorsun. İslam dünyasındaki bilgisizliği, yoksulluğu, perişanlığı niçin görmezsin. Eğer izlemiş olsaydın İslam aleminin yoksulluğunu görür üzülürdün, sen de benim gibi bir ışık yakarak insanlığı aydınlatmaya koyulurdun.

Kendini kurtaracağına beni kurtarmaya kalkmışsın. Kendi kusurlarına bakacağına benim kusurlarıma bakmışsın.

Sahi sen neden benim derdime düşüyorsun? Öbür tarafta, cehennem ateşinde yanacağıma niçin üzülüyorsun.

Sen nerden biliyorsun Cennete gideceğini. Din ile imanın kimde olduğu bilinemez ki… Cennet de cehennem de bu dünyadadır dostum, ben hesabımı yaşarken verdim öbür dünya korkusundan kurtuldum.

Sana gelince nasıl inanıyorsan öyle yap, öyle yaşa Kimseyi imana getirmeye çalışma boşuna ve de kimsenin inancına karışma…

Saygı, sevgi yeniden sana. Şimdi kal sağlıcakla,

Av. Hayri Balta, 18.7.2003

Sitenizin genellikle din karşıtı insanların ekmeğine yağ süren anlatımı ve
şiirlerinizin Allah’a hakaret temaları olanlarını da okuma şansızlığım oldu.

Böyle bir şekilde yazılar yazmanızdan Müslüman olup olmamanızdan
şüphelendim.

Size cehennemliksiniz demedim ama işinizin zor olduğunu söylerken kendimi de cennetliğim demek gibi gaflette olmadığımı da bildiririm.

Gerçek inananların hiçbirisi ameli ile cennete gidilemeyeceğini bilir. Ama
benim sözlerimi bile çarpıtıp bana gönderme yapmanız normal. Çünkü Kur’an ayetlerine yapmış olduğunuz hakaretleri Kur’anın ve onu bizlere ulaştıran yüce Allaha gösterdiğiniz saygısızlıktan dolayı size darıldım.

Sizinki güneşe karşı gelip, arkasından ateş böcekleri ile uğraşan insana benziyor. Rabbim kuyunun dibinde gördüğü ayın gerçek olduğuna inanıp aşağıya düşerken gökyüzüne uçtuğunu zanneden gafil insanlardan olmayı kimseye nasip etmesin.Türkçesi gayyaya yuvarlanırken çıkarttığı tarrakaları orkestra zannederler bu gafiller.

18.8.2003

Sayın A.K.

Her zaman olduğu gibi saygı, sevgi… Bana öfkelenmiş olduğun belli.

Yazını sırasıyla yanıtlıyorum. Kısa kısa yanıt veriyorum.

Laik bir ülkede, dinli-dinsiz bir arada yaşıyoruz. Allah’ın, dinin, kutsal kitapların tartışılmasına alışmalıyız. Kaldı ki artık rahatça tartışıyoruz.

Allah anlayışın bu kadar basit mi? Hiç Allah, kendisine hakaret edene kayıtsız kalır mı?

Sözünü ettiğin o yazıları halk ozanları yazmıştır. O yazıları aldığım kitapların hepsi yayınlanmıştır.

Çok mu önemli benim Müslüman olup olmamam. Ama şunu bil ki ben Allahsız ve dinsiz olamam. Ne var ki “Allah’ın içimizde olduğunu!” (K.51/21) unutamam ama kimseye de…

İnsanlar kutsal kitaplardaki Batınî (Gizli, Ezoterik…) anlamda tanımı yapılan Allah’ı anlamaya yanaşmıyor. İnsanların çok, çok büyük bir çoğunluğu kendi yarattığı Allah’ın peşine düşüyor. Allah’ı tanımadıkları için de bütün dinciler birbirlerini öldürüp duruyor, karısına kızına tecavüz ediyor…

Cennet-cehennem burada olup bu dünyada yaşanır. İnsan doğru, dürüst iyi iş yapmaktan vicdan huzuru duyarsa cennette sayılır. Kötü bir iş yaptığında ise duyduğu vicdan azabı nedeniyle cehennemde sayılır…Elbette yeniden doğmuşsa, ölmeden önce ölmüşse, insan-ı kâmil olmuşsa… Eğer âla hayvansa, vicdan azabı duymaz asla…İşte dostum, Ezoterik (Batıni, tasavvufi, ilm-i ledün…) ilminde bunlar anlatılır. Din ilminde Batınî sırra erenler “Diri”, yani sorumlu sayılır; ermeyenler ise “Ölü” yani sorumsuz sayılır… Delilerin, çocukların, hayvanların sorumluluğu yoktur; bunlar suç işlediklerinde Allah tarafından değil toplum tarafından cezalandırılır.

Allah’a ve Kuran’a hakaret etmekten Allah’a (Akıl, sağduyu, toplum anlayışına saygı…) sığınırım. Bana bu sıfatla saldırılmasından rahatsız olurum. Sitemdeki yazıları okursanız görürseniz ki ben Allah’ın, dinin, Kuran’ın ne anlama geldiğini anlatmaya çalışıyorum. İnsanlar tarafından yaratılmış olan sanal olan Allah’a değil de, insanın tekamülü ile oluşan anlayış, genel doğrular, yüce kavramlar, üstün değerler, akıl, bilim, mantık, sağduyu, vicdana (Allah-Tanrı) inanıyorum.

Kurandaki 230 ayet bu gün Türkiye Cumhuriyeti devletinde uygulanmıyor. Hani “Allah hükmünü yerine getirendi” (K. 13/41) bu nasıl oluyor.(Süleyman Demirel söylüyor. Hürriyet, 1.11.1999). İşte ben bunu anlatmaya çalışıyorum….

Gafil olan ben miyim, aklını imana kurban edenler mi? Bir de kâfirlerden kredi alarak borcunun faizini ödeyenler mi? Bir de Allah’tan, dinden söz ederek cebini dolduranlar mı? Yoksa oğlunun düğün takılarından servet edinenler mi? Yoksa 150 kilo altın biriktirerek her yıl hacca gidenler mi?

18.7.2003 tarihli mektubumda sana soru sormuştum. Bu sorularımdan bir tanesine yanıt vermemişsin, oysa yanıt vereceğini ummuştum.

Sahi nedir o son gönderdiğin mektup? “Bay Avukat” demeyi bile unutup, Allah’tan-dinden söz edip, selam demeyi bile çok görüp…

Eğer ilk mektubumda konu bölümüne “Sevgiler” yazmasaydım, yukarıdaki mektubun senden geldiğini anlayamazdım.

Fikir alışverişinde bulunacaksan, beni suçlamadan soru soracaksan, Allah’ın emrettiği gibi tekamül etmeye, insan-ı kâmil olmaya çalışacaksan yazış benimle… Hiç merak etme yanlış yaparsak Allah hesabımızı görür; senin de, benim de…

Bil ki arkadaş hır-gür ahmağa mahsustur. Bizlerin o tarakta bezi yoktur.

Anladın mı beni güzel arkadaşım. Eğer beni aşağılayıp suçlarsan seninle nasıl mektuplaşırım.

Şimdi kal sağlıcakla, saygılar, sevgiler sana…

Av. Hayri Balta, 19.7.2003

Ata Kemal,

Ata Kemal’dan,

Ey kendini bilmez sikine hakım olamaz, açık giyinmeyi medeniyet sanan ve bu işe Atatürk’ü de alet edip Atatürk’ü sevenleri de Atatürk lafından tiksinecek hale getiren modern yobaz ve küçük beyinliler.

Sız kendinizi ne zannedip de kuran ı eleştirebiliyorsun. Sizin gibilere söylenecek tek şey ölünce hanyayı konyayı anlayacaksınız. kuranda” eğer kınınızı giderecekse olumu isteyin bakalım kınınız gidecek mi” deniyor.

Bilakis daha da artacak. Bakın sizin böyle olmanızın tek sebebi su: kuran tüm aleme gönderildiği için onun bir ayetini inkar eden dinden çıkar ve dengesiz bir insan olur. neden bir Hıristiyan başörtülüye saygı gösterebiliyor da sız gösteremiyorsunuz. çünkü sebebi aşağıda.Hıristiyan bizim peygamberimizi reddetse Hz İsa’yı kabul adıyor.

Buda insanlık vasıflarını korumasına vesile oluyor. yanı Müslüman’ım deyip başörtüsü takana kin tutan yada içki içmeyeni aşağılayan biri ,kendini Müslüman zannedebilir ama o gerçekte kendine göre bir din uydurmuştur ve mürtettir, yani dinden çıkmıştır.

Bir kere Atatürk çok büyük bir insan değildir, nedeni ise :akıllı bir insan içip içip de bu aşırı içme sonucu 57 yasında kendini erken yasta öldürmeye zemin hazırlamaz. Keşke 80-90 yasına kadar yasasaydı da sizin gibi kus beyinlilere laikliği öğretseydi.

Ayrıca sızın gibi kus beyinlilerin başörtüsü ve başka şeylere kafa yormasının tek sebebi de nefsinizin onu kabul edemeyişidir.

Karı çıplak olsun siz de bakın de mı? Orospu çocukları… soysuz piçler. Atatürk deyip deyip durmayın daha fazla yoksa milleti ona düşman edeceksiniz.

Geri zekalı Atatürkçü olmayan Atatürkçü Düşünce Derneği kurucuları.

Sız aslında Darwinizm düşünce kurumunu kursanız daha doğru olur. Atatürk ü kendinize alet etmeyin.amına kodumuzun soysuzları.

Kim bilir baban da senin gibi piçin tekiydi de o yüzden böyle oldun. Öyle değilse ölmüş babana Allah rahmet etsin.

AKP topunuzu sikecek… Senin orospu karın bu Müslüman ülkede rahat gezebiliyorsa bası kapalı çok daha rahat gezebilmeli.

Sevgiler hürmetler… Ölmemem dileklerimle…Çünkü sızın gibilerin yasaması ahretteki azabını artırıyor.

Bunu da iyi bil, yani yasadığın günleri kar sayma.

Bye bye… siktim suratını…

Ata Kemal, 5.12.2002/23.24

Fahri Ünlü,

Ananı Selanikli mi sikti pezevengin çocuğu. Selanik piçleri sizi artık sonunuz geldi Türkiye değişiyor Sülalenizin kökünü kurutmanın zamanı geldi. Siktiğimin yunan soylu piçleri,

Fahri Ünlü, 6.12.2002/12.47

ATA KEMAL ve FAHRİ ÜNLÜ ADLI İKİ KÜFÜRBAZA…

Din ahlak ve edeptir…

Bilen varsa söylesin hangi din, böylesin ahlaksız ve edepsiz yetiştirir.

Böylesine ahlaksız ve edepsizlere, adam yerine koyup da nasıl yanıt verilir?..

Din ahlak ve edeptir…

Bilen varsa söylesin hangi din böyle ahlaksız ve edepsiz yetiştirir.

Böylesine ahlaksız ve edepsizleri yetiştirse yetiştirse şeriat zihniyeti yetiştirir…

Bir de küfür bir aczin kanıtıdır,

Söyleyecek sözü olmayan muhatabına saldırır…

Fikre küfürle yanıt verenler;

Ya ahlaksızdır, ya meczuptur, ya delidir…

Adını sakla, adresini sakla, küfür et muhatabına,

Küfür kişilik bozukluğundadır, böyle yazar psikoloji kitaplarında…

Ey Tanrım (Aklım, sağduyum, sorumluluk duygum, vicdanım…)

Bu “kişiliği bozuk olanlardan” sana sığınırım.

Ey yüce Tanrı’m

Soruyorum sana bu ahlaksız ve edepsizleri sen mi yarattın?

Dinini, ahlak ve edep yoksunu bu kişilerle mi koruyacaksın

Bunları sen yaratmış olamazsın,

Sen “Biz insanı en güzel şekilde yarattık dersin (K. 95/4)

Sen bu kadar ahlaksız ve edepsiz mahluk yaratamazsın…

Ey bize kendini büyük tanıtan

Şu zavallılara bir bak da yarattıklarından utan…

Av. Hayri Balta , 6.12.2002

İki dost küfürbazlara tepki göstererek görüşlerini bildirdi.

Birinci tepki Ömer Malik’ten…

Hayri Bey,

Bu maillerin birer kopyası da bana geldi. Zaman zaman bana da gönderirler. Her yeni gelenin adresini bloke ederim.

Atatürk İstiklal Mahkemelerini boş yere kurmamış. Hayvanlar dahi evcilleştirilirlerken bunlar yabani kalmışlar. Yabani kalmaya da mahkumlar. Yabani kalmalarının da nedeni belli..

Siz, bunları afişe ederek en güzelini yapıyorsunuz. “İşte şeriatın insanları getirdiği nokta…” demenin en güzel yolu..

Ama bunu kaç kişi anlıyor, önemli olan bu..

Ömer Malik, 6.12.2002/12.29

İkinci Tepki Aşık Kul Hasan’dan…

BUNLAR ANLAMAZ

Hayri Balta dostum bunlar anlamaz

Şeriatçı yobazı baş seçiyor

Ayran aktır desen bile inanmaz

Her gün din afyonun hapın içiyor

Aydın, ozan, yazar, abası yanık

Bunlar uykuda olamaz uyanık

Var mı içlerinde Ata’ya aşık

Doğruyu söylersen hemen kaçıyor

Yalancı yobaza veli diyorlar

Gerçek konuşana deli diyorlar

Tek yol şeriatın yolu diyorlar

Atatürkçülere savaş açıyor

Sam amcadan İcazetli her zaman

Siyasete koz yapılan din-iman

Riyakardır gerçeklere kanmayan

Kerahaten yemin edip kaçıyor

Amerika işgal etmiş yurdumu

Anlayan yok üzüntümü derdimi

Yere batsın IMF’nin yardımı

Her gün gelen zamlar yara açıyor

Gelmiş halk düşmanı bize dost diyor

Irak için bizden asker istiyor

Karşı çıksak azarlıyor, sus diyor

Atatürk’üm halimize acıyor

Atatürk’üm olsa asker vermezdi

Sam amcanın emir kulu olmazdı

Nato’ya bağımlı asla kalmazdı

Düşündükçe aklım baştan uçuyor

Çıkarcıdır Sam amca’ya dost diyen

Sam Amca’ydı Denizleri astıran

Acıların asla bitmez Kul Hasan

Balta’ya bağnazlar çirkef saçıyor

Aşık Kul Hasan, Halk ozanı Hasan Gören, 6.12.2002

Her iki dostuma teşekkürler…

Av. Hayri Balta, 6.12.2002

Sayın Attila Aşut,

Önce saygı, sevgi..

İsterim saygımız ve sevgimiz özden olduğunu bilmeni…

Ozanımız Hüseyin Çırakman’nın mektuplarını ve bu konuda yazdığım yazıyı

http://www.Hayribalta.cjb.net. adresindeki sitemiz için hazırladığımı.

Veriyorum adresini Halk Ozanı Hüseyin Çırakmanın

Oturuyor “Şirintepe Mah. 2. Cad. No. 47/Mamak”ta Ankara’nın…

Telefon numarası gelince:

Karşınıza çıkar “368 76 58″i çevirince…

Şu izlenimimi de belirtmem istiyorum.

Çok temiz kalpli ve de güzel ruhlu olmanı beneğiyorum.

Şimdi kal sağlıcakla,

Saygılar, sevgiler yeniden sana…

Av. Hayri Balta, 22.9.2002

Değerli Tunçsiperimiz,

Aşağıdaki şiirimsiyi “Giriş Sayfamıza” yettiği kadar ve devamını tıklayınız diyerek; ikinci bölümdeki mektuplarla yazıyı “HALKÇI OZANLAR” bölümüne yerleştirmeni rica eder saygılar sunarım. Av. Hayri Balta, 22.9.2002

YASAKÇILARA…

“… Giderek değişmiş yasaklar,

Sanık sandalyesinde kitaplar,

Ozanlar, yazanlar, ve de gizlice okuyanlar,

Gün olmuş, asalım demişler bunları ve aykırı düşünenleri,

Sonunda müebbet almış en ehveni

Bir gün demokrasi gelecek demişler,

Umut bu ya oturup beklemiş bizimkiler,

Bir ara gelir gibi olmuş demokrasi,

Bir de bakmışlar ki gitmiş ellerindeki…

Bir de bakmışlar ki haykırıyor yasakçıbaşılar

Yaşasın yasaklar! Yaşasın yasaklar!…

Diye haykırıyor yasakçıbaşılar…

Naci Ünver,

Yargıtay 8. Hukuk Dairesi Başkanı.

TABULARA, TALANA, YALANA BALTA/Av. Hayri BALTA

Sayın Başbakan,

Cennet ülkemizin siyasi kirlilikler ve rant çıkarı çekişmeleri yüzünden, bazı çirkin politikacılarca karanlıklara doğru çekilmekte olduğunu biliyorsunuz.

Toplumsal barışı sağlamak ve halkımızı aydınlatmak için bin yıldır Halk Ozanı geleneğini sürdüren ve günümüzde de var olan “Halkın görür gözü, işitir kulağı ve söyler dili” olan aşıklardan ve ozanlardan Kültür Bakanlığı Halk Kültürünü araştırma ve Geliştirme Genel Müdürlüğü’nde kayıtlı 300 civarında sanatçı vardır. Bunlar her zaman halkın içinde çalıp okumaktadırlar. Bunların içinde aç susuz perişan durumda olanları da vardır. Buna en iyi örnek de bizzat benim yaşantımdır. 72 yıldır bu geleneğin içindeyim ve hiçbir sosyal güvencem de yoktur.

Atatürk: “Sanata ve sanatçıya hor bakan bir milletin, hayat damarlarından birisi kopmuş demektir.” demiştir. Kültürümüzü yozlaştırmakla ne yazık ki, hayat damarlarımızı kuruttular.

Sizden ilgi bekliyoruz. Bu 300 halk ozanından etkinliklerimize katılmak isteyenlerle Cumhuriyet’in temel ilkelerine ve Atatürk devrimlerine bağlı, yurtta sulh cihanda sulh prensiplerine sadık kalarak; bütün siyası partilerin üstünde, her türlü fikri düşünceye saygılı olarak ülkenin bütünlüğünü, sevgiyi, hoşgörüyü, emeğe, alın terine, inanca, insan haklarına saygı ile birlikte, insan haysiyetine uymayan her türlü kötülükleri de eleştirme ve kınamayı, sazımız ve sözümüz ile taşlamayı, çalıp okumayı istiyorum.

Yurt genelinde bazı il ve ilçelerde halka açık olarak konserler vermeyi ve ayrıca yüz bin adet kitapçık veya broşür bastırmak ve etkinliklere katılan ozanların masraflarının karşılanmasını yanında maddi yardım yapılarak desteklenmesini istiyorum.
Ozanlar; halkı, halkımız da ozanlarını çok severler. Her yerde ozanlar halkın haklarını savundular ve bundan böyle de savunacaklardır. Her insan insanca yaşasın diye 60 yıldır bu geleneği sürdürüyorum.

Ozanların ne durumda olduklarını çok iyi bilenlerden birisiyim. Köy imamlarına uzanan devlet eli Aşık Şenlik gibi “Can sağ iken yurt verilmez düşmana” diyen ozanlardan hiç birisi devletten yardım alamamışlardır. Bu gün de böyle. Onun için demokratik kuruluşlardan, sendikalardan ve derneklerden yardım alamamışlardır. Bu gün de böyle. Onun için demokratik kuruluşlardan, sendikalardan ve derneklerden yardım ve destek bekliyoruz.

Sayın başbakan, biz halkız. Dürüstlüğünüze saygımız sonsuzdur; ancak, siyasetçilerin içinde “Demokrasi bizim için bir araçtır, amaç değildir” diyenleri de, Kayseri’ye gidip orada boyandıktan sonra “Biz yeniyiz!” diyenleri de biliyoruz.
Biz halkız. 3 Kasım’da yapılacak seçim için hazineden siyasi partilere 79 trilyon lira ayrıldığını da biliyoruz. Sadece sizin partinize propaganda, afiş ve tanıtım için 19 trilyon ayrılmıştır. Yukarıda sözünü ettiğim etkinliklerimizin masraflarını karşılayabilmemiz için bu 19 trilyon liranın sadece 1 trilyonunu bizlere verirseniz; biz de sadece halkımızın öz kültürünü, yine halka götürelim istiyoruz. Halka hizmetin Hak’ka hizmet olduğuna inanıyoruz.

Sayın Başbakan, halkın parasından bir kısmını halk kültürünü halka yansıtacak olan biz ozanlardan esirgemeyeceğinize inanıyor ve saygılar sunuyorum. 1 Eylül 2002-09-22

Hüseyin Çıkarman, Halk Ozanı.

Sayın Hayri Balta,

Yukarıdaki yazıyı 1 Eylül 2002 tarihinde iadeli taahhütlü olarak Başbakan Bülent Ecevit’e gönderdim. Almışlar ama bu güne kadar hiçbir yanıt gelmedi.

Bu arada yukarıdaki yazıyı beş-altı gazeteye de faksladım. Üzülerek belirteyim ki hiç biri yayınlamadı.

Biz geçim derdindeyiz, onlar seçim derdinde…

Saygılar, selamlar…

Hüseyin Çırakman, Halk ozanı. 22.9.2002

NOT: Gönderdiğiniz kitabınız için ve de kitabınızın arka kapağında yaptığınız açıklamada biz Halk ozanlarını düşünme inceliği gösterdiğiniz için teşekkürler.

BU ÇIĞLIĞI DUYUNUZ ARTIK!

Yukarıda Halk Ozanı Hüseyin Çırakman’ın Başbakan Bülent Ecevit’e ve bana gönderdiği mektupları okudunuz. Bu mektuplar toplumsal gerçeğimizi bütün gerçekliği ile yansıttığı için yorum yapmaya gerek duymuyorum.

Sayın Hüseyin Çırakman, Başbakana yazdığı mektubun son satırında “Biz geçim derdindeyiz, onlar seçim derdinde…” diyor. Doğru, görünüşte seçim, vatan millet Sakarya ama aslında seçime katılanların pek çoğu halkın yaşam durumunu düzeltme yerine kendi yaşam durumlarını düzeltme kaygısındalar. Bunların kimisi mahkemelerdeki suçlama dosyalarından yakayı sıyırmak için dokunulmak zırhın kavuşmak istiyor. Bunlar yanında kimileri de servetlerine servet katmak derdinde. Bu halktan kopuk ve de haramzadeleri temsil eden politikacıların halkın durumunu düşünme gibi bir dertleri yoktur.

Bir örnek vermek istiyorum. En sosyal demokrat partilerden birinin Gaziantep İl Başkanlığında çalışan Abdurrahman Öngel adında bir sekreter var. Bu sekreter 50 yıldır bu partinin ayak işlerine, temizlik işlerine bakar ve aday adaylarının delegelerle tanışmasını sağlar… Şimdi bile 50 yıldır yapmakta olduğu işi yapar ve ne yazık ki 50 yıldır da açlık sınırı içinde yaşar.

Bu 50 yıllık hizmet süresi içinde elinin altından en az elli milletvekili çıkmıştır. Ne var ki bu sosyal demokrat halkçı parti milletvekillerinden birinin bile Abdurrahman Öngel’e yararı olmadığı gibi memlekete de yararı olmamıştır. Bilindiği halkımızın yüzde altmışı yoksulluk sınırı içinde, yüzde otuzu da açlık sınırı içinde yaşamaktadır. Bu gün yurdumuzda bir milyardan aşağı geliri olanlar yoksulluğa, 350 milyondan aşağı geliri olanlar da açlığa mahkumdur.

Bunlar meclise giderek birbirlerinin yolsuzluklarını aklayıp paklamışlardır. En dürüst saydığımız kişi bile aklama-paklama işlerinde önemli görevler üstlenmiştir. Hiç kimse işlenen siyasal cinayetlerini aydınlatmaya yanaşmamıştır. Bu sosyal demokratlardan en güvendiğimiz ve İçişleri Bakanlığı yapmış biri bile, Susurluk Konusunda tanıklık yapmak için çağrıldığı mahkemede “Bildiklerimi açıklayamam, çünkü devlet sırrıdır…” diyerek gerçeği açıklamaktan kaçınmıştır.

Bu nedenle benim elim bu birbirlerinin yolsuzluklarını ve soygunlarını Mecliste aklayıp-paklayan partilere oy vermeye bir türlü yanaşmıyor ve bunların bu aklama-paklama işlerinde bir oyluk bile payım olsun istemiyorum.

Yine dönelim Hüseyin Çırakman’ın çığlığına: Bütün sağcı partiler seçimlerde aşiret reislerinin, köy ağalarının, tarikat şeyhlerinin, cemaat başkanlarının, tanınmış imamların ayağına gider. Onların halini hatırını sorar. Onların ve çevresindekilerin oylarını almak için milyarlarca yardım yapmaktan kaçınmaz.

Bizim halkçı partilerimiz, Atatürkçülerimiz, ilericilerimiz, solcularımız, sosyalistlerimiz ve komünistlerimiz ise: Kurtuluş savaşında ve Cumhuriyetimizin kuruluşunda Atatürk’e arka çıkanların yanına gidip onların hal ve hatırlarını sormayı akıl edemezler. Bu nedenle de barajın altında kalmaktan kurtulamazlar.

Oysa soldaki partilerimizin yapacağı iş Cumhuriyetimizin kuruluşunda ve kuruluşundan sonra cumhuriyeti ilkelerinin savunmasında canla başla çalışan halk ozanlarımızla ilgilenme gereği duymazlar. Halk ozanlarımızın pek çoğu açlık sınırında sanat yapar. Halkımıza gerçekleri açıklamak için çırpınırlar. Halkın hakkına savunurlar.
Halk ozanı Hüseyin Çırakman, bu durumda olan halk ozanlarının sesini bir çığlık halinde dile getirmek istiyor ama duyuramıyor. Hüseyin Çırakman’ın bu çığlını halktan yana olan sol partiler, sosyalist ve komünist partiler duysun hiç olmazsa…

Bu çığlık benim Sitemde mi yankı bulmalıydı?…. 22.9.2002

Sayın Hayri Balta,

Seçim çalışmalarına katılmak üzere yarın sabah Trabzon’a gidiyorum. Kitabınız ve internet siteniz konusundaki ayrıntılı düşüncelerimi ancak dönüşte yazabileceğim. Şimdilik söylemek istediğim şudur: Yazılarınızda komünistlere haksızlık ettiğinizi düşünüyorum. Şeriatçılarla flört edenler sosyalist ya da komünist değil, liberalleşmiş eski solcular, yani döneklerdir! Özellikle TKP’nin dinci gericilik ve türban konusundaki tutumu hiçbir duraksamaya yer vermeyecek ölçüde açık ve kesindir. Bizim özgürlük anlayışımız, şeriatçıları hoş görmeye engeldir.

Son gönderdiğiniz iletiden anladığıma göre, daha önce oy vermeyeceğinizi açıkladığınız CHP’ye yeniden dönüş yapmışsınız! Çok kısa süre içinde hızlı gelgitlerle siyasal konumunuzu değiştirmenizi yadırgadığımı belirtmeliyim. Üstelik bu keskin dönüşün gerekçesi de son derece öznel nedenlere dayandırılmış. Sizin gibi ilke savaşımı verdiğini söyleyen bir ağabeyimizden daha tutarlı ve karalı bir tutum beklemek hakkımızdır. Şimdi oy vereceğinizi sitenizde ilan ettiğiniz partinin devrimcilikle, halkçılıkla ve emek savunuculuğuyla bir ilgisi kalmış mıdır? Kararınızı, duygusallıktan uzak bir nesnellikle bir kez daha gözden geçirmenizi diliyorum.

Sayın Balta,

Sizinle görüştükten sonra Hüseyin Çırakman’a mektup yazdım. Partiden arkadaşlar da kendisini bugünlerde evinde ziyaret edecekler. Görüyorsunuz ki, bize iletilen hiçbir şeye ilgisiz ve duyarsız kalmıyoruz. Umarım, hakkımızdaki önyargınız bu bilgilerin ışığında biraz değişmiştir.

Görüşmek dileğiyle şimdilik hoşça kalın.

Saygıyla,

Attila Aşut, 16.10.2002

Sayın Hayri Balta,

Uzunca bir süredir sesinizi duyamıyordum. Rahatsızlığınızı, bu gece bir yazışma öbeğinden gelen şiirli anlatınızdan öğrendim. Çok geçmiş olsun. Sizi hep savaşkan ve direngen bir insan olarak tanıdım. Her koşulda yaşama bağlılığınızı ve pes etmeyen tavrınızı ayakta alkışlıyorum.

Sağlık ve esenlik dileklerimi yineliyor, en derin saygılarımı sunuyorum.

Attila Aşut, 9.11.2008

Saygıdeğer Dostum,

Önce sevgi sundum.

İletini alınca;

Çok sevindim, mutlu oldum…

Cumhuriyet’te çıkan yazın üzerine,

Aradım seni telefonla

Üç gün üst üste birkaç kere…

Bilgisayarım çöktüğünden ileti adresin de silinmişti.

Bu nedenle Hayri Balta size erişememişti….

Ne güzel bir yazı idi o Cumhuriyet’te Madımak üzerine çıkan yazınız.

Artık kitap halinde bastırırsanız bir örneğini, bedeli karşılığında, bana yollarsınız…

Bilmem parti çalışmalarınız nasıl gidiyor.

Ergenekon olayında suçlu suçsuz AKP karşıtlarının içeri alınması

Hepimizi üzüyor.

Ben, dışarı çıkamaz duruma geldim.

Son olarak birkaç ay önce zatürre’den tedavi gördüm.

Bundan böyle yazdıklarımdan size göndereceğim.

Her zamanki gibi beni yönlendirmeni ve de eleştirmeni isteyeceğim…

Şimdi kal sağlıcakla,

Sevgiler güzel dost sana,

Av. Hayri Balta, 8.11.2008

Değerli üstadım Hayri Balta,

Sesinizi duymak beni çok sevindirdi. Yaşama sevincinizi ve coşkulu duyarlığınızı sürdürüyor olmanız bana güç verdi. Varlığınız ve üretiminiz bizler için çok değerlidir.

“Madımak” yazı dizisi epeyi ses getirdi. Başka arkadaşlar da dizinin ne zaman kitaplaşacağını soruyorlar. Yazdıklarım henüz kitap oylumunda değil. Bu konuda biraz daha çalışmam gerekiyor. Kitap çıkarsa, onu size armağan etmekten onur duyarım.

Partide aktif değilim. Türkiye’nin geniş ve kitlesel sol bir harekete gereksinimi var. Küçük öbekler, toplumsal yaşama müdahale konusunda yetersiz kalıyor. Sözgelimi, yaklaşan yerel seçimlerde, başta Ankara olmak üzere, tüm yurtta solun AKP’ye karşı ortak adaylar göstermesinden yanayım.

Aleviler bu ara çok hareketli. Siz ne düşünüyorsunuz bilmiyorum ama, “Diyanetin kaldırılması” önerisi, verili koşullarda bana pek gerçekçi gelmiyor. Kuramsal olarak laik bir devlette böyle bir kurumun bulunması tartışılabilir. Ne var ki Türkiye dinci gericiliğin kuşatması altında. Mevcut Diyanet İşleri’ni kaldıralım derken, kırk ayrı Diyanet’le karşı karşıya gelmemiz de olası. Duyarlı sorunları klişe sloganlarla çözemeyiz. Özellikle Cumhuriyet kurumlarına dokunurken çok dikkatli olmamız ve bin kez düşünmemiz gerekiyor.

Telefon numaralarımı yazıyorum. Birinde yoksam ötekindeyim demektir.

(0312) 240 24 55 – 490 32 99

Sağlık ve esenlik dileklerimle.

Attila Aşut, 11.11.2008

Av. Serhat KAYA

Sayın Hayri Balta,

Özgeçmişim:

1962 doğumluyum. Konya’da büyüdüm. 1976 yılında Halkın Sesi dergisiyle tanıştım.O tarihten 1998 yılına kadar faşistlerle ve maalesef Müslümanlarla mücadele ettim. 12 Eylül sonrasında herkes gibi SHP üyesi oldum,daha sonra İşçi Partisine üye oldum, Kadıköy İlçe başkanlığı yaptım. Afiş astım, pankart astım, bildiri dağıttım, mitinglere katıldım, maddi katkıda bulundum. Daha sonra EMEP’e üye oldum.Turan Dursun, İlhan Arsel ( en büyük kapitalistlerden Vehbi Koç’un damadı, Semahat Arsel’in kocası) okudum.

İçki içip zevk-ü sefa ederken,haramlarla vakit geçirirken,size de nasip olmasını dileyeceğim bir şekilde,herhangi bir tavsiye, telkin olmaksızın ALLAH'(C.C.)ın lütfuyla, ALLAH'(C.C.)ın varlığından haberdar oldum; hiçbir neden yokken, kendiliğinden, içimde ALLAH sevgisi yeşerdi.2000 yılında Hac’ca gittim. Halen, Müslüman olmanın güzelliklerini yaşıyorum. Müslüman olmadan önceki hayatımda hep haklıdan yana olmaya çalıştım, doğru bildiğimi söyledim ve yaptım, dürüst oldum, sık kullanılan tabiriyle “iyi insan” olarak yaşamaya çalıştım.İslam’la şereflenmem de ALLAH (C.C.)’ın verdiği aklı “iyi insan” olarak O’nun istediği yönde kullanmış olmamın da etkili olduğuna inanıyorum. Hidayeti de sapıklığı da veren ALLAH (C.C)’dır.

Ancak, kullar cüz’i iradeleriyle talep ederler, yönelirler, ALLAH (C.C.)yaratır. Yani hidayet ve sapıklık ALLAH (C.C.)tarafından bizim irademize uygun olarak yaratılır.

ALLAH’ (C.C.)a, yani yaratanın varlığına, inanmadığınızı yazıyorsunuz.Ama yazılarınız okununca görülüyor ki yaratıcının akıl olduğuna inanıyorsunuz. Sizinle birlikte toprak olacak, gözünüzle görmediğiniz halde varlığını bildiğiniz aklınızın yaratıcı olduğuna inanıyorsunuz.Bir yazınız da yer alan bilim adamı” da zamanını yaratıcı olduğuna inanıyor.Siz fotoğraflı bir yazınız da mini etekli bir kadını doğa’nın “yarattığını” yazıyorsunuz.Yani, yaratıcının varlığının zorunluluğunu siz de biliyorsunuz. Bu yazıyı yazmak için klavye, bilgisayar v.s. gerekli, ama ben parmaklarımı kullanmazsam bu azı parmaklarımın da varlığına rağmen, kendiliğinden yazılamaz.

Bir yazan gerekir. Bu yazı teknoloji ile size ulaşır, siz yazıyı, yani eseri görerek, bir yazarın varlığına, yani eser sahibinin var olduğuna ulaşırsınız. Eserimize benim hakkımda bilgiler verir. Beni görmüyor olmanız benim yok olduğum anlamına gelmez. Size ulaşan harfler benim nasıl birisi olduğumu düşünürken, beni, bir harf, bir cümle, bir noktalama işareti veya bunların tamamına benzeyen bir varlık olarak düşünmezsiniz; yani benim eserimden farklı, onu ortaya çıkartmak için gerekli donanıma sahip bir varlık olduğumu düşünürsünüz. Bilgisayarınız sizi onun önünüze bilgisayar olarak gelmesini sağlayan insanların varlığına götürür; hayatta hiç görmediğiniz, belki de hiç görmeyeceğiniz ama siz onları görmediğiniz için yok diyemeyeceğimiz insanların varlığına.Zaten, akıl da görünmez. Ama vardır. Aklın yansımaları bizi aklın varlığına götürür. Kuranda insanlar hep okumaya, düşünmeye çağrılır,her yerde ayetlerin (delillerin) bulunduğunu belirtilir.Yaratılmışların varlığı yaratanın varlığını zorunlu kılar. Yaratılmışlar, yaratıcının yaratılmışlardan farklı ve hepsini yaratmaya muktedir olduğuna delalet eder.

Yaratılmışlardaki nizam,intizam,çok ince hesaplamalar yaratıcının bir olduğuna delalet eder.

Çünkü birden fazla yaratıcı çatışma ve kaos demektir. Yaratıcı vardır, birdir, gördüğümüz görmediğimiz her şeyi yaratmaya muktedirdir. Kuran yaratıcının ALLAH (C.C.) olduğunu bildirir, sıfatlarını belirtir.

Kuranda verilen oku-düşün emrine uyan her yerde, öncelikle kendi bedeninde bu sıfatların tecellilerini görür.Kuddüs (pâk, temiz) Cenab-ı Hakk’ın sıfatlarındandır.Bu sıfatın bedenimizdeki tecellisinin örnetleri kanın karaciğerde, böbreklerde temizlenmesidir. Milyonlarca yıldır, milyonlarca canlının yaşadığı dünyada bu canlıların ve cesetlerinin pisliklerinden yaşayamaz halde bulunmamız gerekirken ALLAH (C.C.)’ın verdiği emirle temizlik yapan kimyasal maddeler, böcekler, solucanlar, kuşlar v.s. Kuddüs sıfatının ecelli etmesini sağlarlar. Ağaç kılcal damar halindeki narin kökleriyle kayaları deler su çıkarır “Musa Peygamberin (A.S)ALLAH(C.C.)’ın verdiği emirle asasını yere vurarak su çıkardığına” dair ayeti bize okur.

Yapraklar incecik şeffaf halleriyle yakıcı güneşin altında kavrulmayarak ” Ey ateş İbrahim’e serin ol” ayetini bize okur.Said-i Nursi’nin Nur Risalelerini, Harun Yahya’nın canlılardaki yaradılış sırlarına ilişkin eserleri tüm önyargılarınızdan sıyrılarak okumanızı, düşünmenizi bu eylemleri doğa üzerinde de gerçekleştirmenizi öneririm.Bu eserlere Internet üzerinden ücretsiz olarak da ulaşabilirsiniz. Herhangi bir Nur cemaatine ya da Harun Yahya’ya bağlı değilim.ALLAH (C.C.)ı anlatan her şeyi okumaya ve anlamaya çalışıyorum. LA İLAHE İLLALLAH diyen özgürdür. Hiç bir yaratılmışa boyun eğmez.Yaratılmışlardan hiç birşey beklemez.

Avukat A. Serhat Kaya, 6.6.2002/12.10

Sayın Av. Serhat Kaya,

Önce Saygı, sevgi…

Her iki mesajını da okudum. İlhan Arsel Vehbi Koç’un damadı değil; Vehbi Koç’un kızı Semahat Arsel’in kocasının kardeşidir. Müslüman olmana, Allah’ı bulmana sevindim. Eğer mutluluğunu ve huzuru Müslümanlıkta buluyorsan daha ne… Hayırlı olsun…

Ama beni imana getirme çabana bir anlam veremedim. Şimdi sana Kuran’dan bir tümce (ayet) okuyacağım: “EĞER RABBİN DİLESEYDİ, YERYÜZÜNDE BULUNANLARIN HEPSİ İMAN EDERDİ.. ÖYLE İKEN İNSANLARI İNANMAYA SEN Mİ ZORLAYACAKSIN?” (K.10/99).

Bu türden 15 – 20 tümce var daha… Bunları okumanı öneririm sana. Hem bak avukatmışsın da… Dün Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi “ifade özgürlüğünü ihlal ettiği gerekçesiyle” ceza verdi Türkiye Cumhuriyeti Devletine…(Cumhuriyet, 5.6.2002, s.8.)

Dilerim benim ifade hakkıma tecavüze yeltenmezsin, dilerim benim senin gibi olmadığımın nedenini de benden bilmezsin. Daha söyleyeceklerim var sana. Öncelikle sen Sitemdeki yazıların hepsine baksana…

Şimdi kal sağlıcakla,

Av. Hayri Balta, 6.6.2002

Sayın Av. A. Serhat Kaya,

Önce saygı, saygı sana.

Dünkü 6.6.2002 tarihli mektubumu telefon ederek: “Posta kutunuza bakar mısınız?” demeniz üzerine mesajınızdan haberim olduğunu bildirmek üzere yazmış ve size verdiğim yanıt mesajın son satırlarında da “Daha söyleyeceklerim var sana.” diyerek kısa kesmiştim. Nedeni de sizin telefon ettiğiniz sırada tansiyonum yükseldiği için yatıyordum. Yine de o durumda iken size kısa bir yanıt vermiştim ama mektubumda yanlış anlamalara neden olacak anlam bozuklukları olmuştu. Bu nedenle dünkü mektubumda yanlış anlaşılması olası tümceleri düzelterek yeniden gönderiyorum. Dünkü mektup yerine yukarıdaki mektubu kabul etmeni ve dünkünü silmeni rica ediyorum…

Tam da kendime gelmemiş olmama karşın yine de yazıyorum çünkü benim sağlığımı kazanarak tamamen kendime gelmemi olanak yok. Ben miadını doldurmuş sayılırım. Gider-ayak ne yazarsam benden sonrakilere yazdıklarımın kalacağını sanıyorum. Yukarıdaki mektubunda “Halen, Müslüman olmanın güzelliklerini
yaşıyorum.” diyorsun. Müslüman olmanın güzelliklerini vereceğin yanıtta bana anlatırsan sevinirim. Yoksa Müslümanlığın benim bilmediğim güzellikleri de mi var?
Gerçekten merak ediyorum, şu Müslüman olmanın güzelliklerini. Hele bir anlat da görelim…

“Müslüman olmadan önceki hayatımda hep haklıdan yana olmaya çalıştım, doğru bildiğimi söyledim ve yaptım, dürüst oldum, sık kullanılan tabiriyle “iyi insan” olarak yaşamaya çalıştım” diyorsun. Müslüman olmadan önce; hep haklıdan yana çıktın da, doğru bildiğini söyledin ve yaptın da, dürüst ve iyi bir insan oldun da şimdi öyle değil misin? Kusura bakma ama anlatımın yanlış anlamaya yol açıyor? Şimdi ne durumdasın bana o gerek… Eğer, şimdi de dürüst değilsen, haklıdan yana çıkmıyorsan, iyi insan olarak yaşamaya çalışmıyorsan Müslümanlığın bir işe yaramaz…

Sonra şu anlatımına da bir anlam veremedim: “Hidayeti de sapıklığı da veren ALLAH (C.C)’dır. Ancak, kullar cüzi iradeleriyle talep ederler,yönelirler, ALLAH (C.C.) yaratır. Yani hidayet ve sapıklık ALLAH (C.C.)tarafından bizim irademize uygun olarak yaratılır.” diyorsun.

Nasıl olur da yüce bir varlık “hidayeti de sapıklığı da yaratır.” Benim Allah anlayışıma göre sapıklık da insandan, hidayet de insandan… Din de böyle kabul eder zaten… Böyle kabul etmeseydi insanı eyleminden sorumlu tutmazdı. Bir de devamı tümcelerde “Yani hidayet ve sapıklık ALLAH (C.C.)tarafından bizim irademize uygun olarak yaratılır. ” Bu nasıl mantık böyle? Bu nasıl mantık böyle? Çıldırmaya az kaldı doktorum nerde? Avukatsın, bilirsin, bu Allah noter mi ki bizim irademizi onaylasın?

Merak etme bu konuda yalnız değilsin… Bütün İslam dünyası bu çelişki ile kıvranır durur. Hem, “Biz insanın yazgısını levh-i mahfuzda belirledik!” der. Hem de “Siz insanı başı boş mu bırakılacağını sandınız!” der.

Bak bu konuda sana bir tümce (ayet) daha: “Eğer Allah dileseydi, onlar müşrik olmazlardı.” (K. 6/107) der. Hem “Dilediğine rahmet eder.” der. Aynı tümcenin hemen devamında da “Zâlimlere, işte onlara, can yakıcı bir azâp hazırlamıştır.” (K.76/31) der.

Bir yüce varlık böylesine çelişkiye nasıl düşer. Hem “Dilediğine rahmet eder.” Hem de dilediğini kafir yapar ve onlara “Zalim” diyerek “can yakıcı bir azâp” hazırlar, hem de kendi isteği ile kafir yaptıklarına öfkelenerek küfreder: “Ey inananlar! Doğrusu puta tapanlar pistirler…” der…

Hukukçusun, çelişkileri kolayca yakalamasın. Çelişkileri görme özelliğini kazanmazsan davaları da kazanamazsın. Şimdi soruyorum sana böyle Allah olur mu? Hiç Allah hırsızın elini kesin, zina yapanı taşlayarak öldürün, kadınlarınız sizin tarlalarınızdır, dilediğiniz gibi girebilirsiniz, (Bu konuda Arif Tekin’in KURA’AN’IN
KÖKENİ adlı kitabını okumanı öneririm. Buna da Vehbi Koç’un damadı diyemezsin ya.

Bu adam 25 yıl Diyanet Müfettişliğinden emekli bir Müslüman…) adaletli davranırsanız dörde kadar alabilirsiniz, kafirleri, Yahudileri, Hıristiyanları dost edinmeyin, müşrikleri nerde bulursanız öldürün, Allah’ı, Peygamberi eleştirenlerin çaprazlama el ve ayaklarını kesin, mürtetleri öldürün, kadınlar alken ve dinen eksiktir ve daha yüzlerce böyle İnsan Hakları Evrensel bildirilerine aykırı kuralları evrensel ve ebedi olarak insanlara dayatır mı?

Bu dayatmalar aklı başında günümüz insanların kabul edemeyeceği kurallar olmadığı içindir ki bu gün Türkiye Cumhuriyeti Devletinde Kuran buyruklarından 232-234’ü uygulanmamaktır. Bu kuralların uygulanmadığını da Cumhurbaşkanı iken Süleyman Demirel söylemiştir… Örneğin kafirleri, Yahudileri, Hıristiyanları dost edinmeyin dediği halde Kuran’da Kafirlere sığınanlar var Müslümanlar arasında. Örneğin Şevki Yılmaz, Fethullah Gülen, Cemalettin Kaplan, oğlu Metin kaplan… O kadar çok ki sayamam… Söylediklerin içinde abartma varsa, yalan varsa, duygusal davranış varsa söyle. Gerçekleri dile getirmek niçin kafirlik olsun, niçin dine hakaret olsun. Din doğru sözlülük değil mi, ahlak ve edep değil mi? Daha fazla uzatmamak için bir başka yargına geçiyorum: “Bir yazınız da yer alan bilim adamı” da zamanını yaratıcı olduğuna inanıyor.” diyerek beni Tanrı’ya inanmamakla suçlamaya çalışıyorsun. Bana ne dersen de ama Allahsız deme… Beni Tanrı’yı inkar etmekle suçlayanlar çarpılırlar. Ben yukarıdaki çelişkileri söyleyen bir varlığa inanırsam o yüce varlığa hakaret etmiş olurum. Ben yüce varlığa yukarda saydıklarımı mal edemem. Allah’tan korkarım…

Sözünü ettiğin sözler Hawkins’tir. Bu adam büyük patlamadan (Big Bang) söz ederken dört elle sarılıp da “Evren’in yaratılışında Tanrı’nın rolü yok!” deyince niçin öfke duyuluyor bu adama, bu da Müslüman olmanın güzelliklerinden mi yoksa? Bir de: “Siz fotoğraflı bir yazınız da mini etekli bir kadını doğa’nın “yarattığını” yazıyorsunuz.” diye suçluyorsunuz beni. Sen bir avukatsın, dikkatli okumalısın. Dikkatli okumazsan yukarda dediğim gibi davaları kazanamazsın. O yazıya bir daha bakmanı öneririm.

Ben çarşafın karanlığına bürünen Afganlı kadını Doğa’nın yarattığını; yani yontulmamış olduğunu, kendine çeki düzen vermemiş olduğunu; mini etekli kızın ise Tanrı’nın yarattığını; yani onun, aklını kullanarak, kendine çeki düzen
verdiğini, takıp takıştırarak kendini güzelleştirdiğini ve böylece de güzel yaratanın güzelliklerine güzellikler katarak yaratanına yardımcı olduğunu anlatmak istiyorum.
Bir de “Bu yazıyı yazmak için klavye, bilgisayar v.s. gerekli,” diyerek bir yaratanın varlığını kanıtlamaya çalışıyorsun. Bütün insanların, Allah yaratanların düştüğü hataya düşüyorsun. Klavyeyi, bilgisayarı yazan bir yaratan var demek istiyorsun. O yaratanı kim yaratmış öyleyse. Hiçbir varlık var olmaz ki kendi kendine…

Gelin bu konuda bilimsel verilere sarılalım. Ne diyor bilim? “Hiçbir madde yoktan var olamaz, var olan da yok olamaz!” der (Maddenin sakınımı yasası) Ama din ne diyor. Allah evreni yoktan var etti diyor. Bilim ne diyor “Hiçbir madde yoktan var olamaz, var olan da yok olamaz!” diyor. Bütün bunlar üzerinde kitabınızda emredildiği üzere hala akıl etmeyecek misiniz? Hala aklınızı kullanmayacaksınız? Hala din ile bilim çelişmez diyebilecek misiniz? Sizler mukayese ile sonucu varıyorsunuz. Şu masayı yapan bir usta olduğuna göre bu Evren’i de yaratan biri var diyerek kendi aklınızda yarattığınız soruya kendiniz yanıt veriyorsunuz. Ama unutuyorsunuz; usta, tahtadan,tutkaldan, çividen, keserden, çekiçten yararlanarak masa yapıyor. Yoktan bir masa yapmıyor. Sen de klavye, bilgisayar olduğu için yazıyorsunuz.

Allah da yoktan var etmiyor, vardan var ediyor. Madde olmasaydı yaratan neyi yaratabilecekti… Maddenin bu oluşumuna bizler açıklayamadığımız için Allah diyoruz. Mektubuna başlarken solcu olduğunu söylüyorsun. Kabul, deyeceğim yok. Ama hiç münasebeti yokken İlhan Arsel için: “( en büyük kapitalistlerden Vehbi Koç’un damadı, Semahat Arsel’in kocası) diyorsun. Bu durum gerçek olsa bile konumuzla ne ilgisi var?

Acaba hala solculuktan kalma sermaye alerjisi devam mı ediyor? Hem Müslüman oldum diyorsun. Hem de hala sermayeye alerji duyuyorsun. Bu düşünce gösteriyor ki hala tam bir Müslüman olmamışsın. Çünkü Müslümanlıkta “Zengine şükür, fakire sabır” ilkesi esastır. Kaldı ki Allah da dilediğini zengin eder, dilediğini fakir eder. Bu takdirde bir adamı en büyük kapitalistin damadı diye suçlamaya kalkmak, bırakın bir Müslüman’a, aklı başında bir adama yakışmasa gerek… Avukatsın, adam böyle bir suçlama yapmadan işin gerçekliğini araştırır.

Deneyimli ve eski ve de iyi bir avukat olduğum için söylüyorum kılı kırk yarmadan yargıya varma. Aksi takdirde zor duruma düşersin. Bu nedenle başını öne eğdirecek duruma düşmemen için ince eleştir, sık doku…

Son olarak sizlere ve de sizler gibi düşünenlere her zaman söylediğimi söylüyorum gelin şu Allah anlayışını yerli yerine oturtalım. Allah’tan habersiz Allahlıların elinden şu Allah’ı kurtaralım. Bunun için de hiç olmazsa Şeyh Bedrettin’in Varidat adlı kitabını ve bir de Şeyh Bedrettin’in Makalat adlı iki ciltlik kitabını okuyalım. Adlarını verdiğim bu iki kişinin din bilgisinden de kuşku duymazsınız ya… Bir de Mevlana Celaleddin Rumi’ nin FİHİ MAHFİH adlı kitabına da bak bir ara…

Ne diyor kitabınız “Hiç bilenle bilmeyen bir olur mu?” Eğer sert geldi ise bu satırlar sana, bakma kusuruma. Solculuktan dönme bir Müslüman avukatın avamın anladığı şekilde Allah ve din bilgisi vermesine kızdım da… Un çuvalına benzerim, vurdukça tozarım, unutma!..

Şimdi kal sağlıcakla,

Yeniden saygı, sevgi sana…

Av. Hayri Balta. 7.6.2002

Sayın Serhat Kaya,

Önce saygı, sevgi sana. Yanıtlarını tek tek vereceğim uzun bir mektup yazmışsın bana. Bütün mektuplarına yanıt vereceğimi hiçbir zaman unutma.

Son mektubunda bana “Size verdiğim ilk cevabı sitenize koymamışsınız!” diyorsunuz. (Sanırım sözünü ettiğin mektup 7.6.2002 tarihli mektubundur.) Ama benim ne durumda olduğumu bilmiyorsunuz.

Mektubunu aldığım günden bu yana yürek ağrısı çekiyorum. Yürek ağrısından uyuyamıyorum, yatağımda dönüp duruyorum. Eğer dikkat ederseniz 7.6.2002 tarihinden beri Siteme yazı giremiyorum. Hiç yürek ağrısını tattın mı bilmiyorum; yürek ağrısını düşmanımın bile (düşmanım yok ya, söz gelişi…) başına gelsin istemiyorum.

Şimdi düzeldim sayılır. Ama gündemde bir yıl önceden programlanmış bir gezi vardır. Bir haftalığına kızımın yanına gideceğim. Kızımı yanında bir süre dinleneceğim. Döner dönmez sana yanıt vereceğim.

Soruyorsun bana. “…cevabımı Sitenize niçin koymamışsınız!” diye. Yanıtınıza yanıt vermeden yanıtınızı nasıl alırım Sitemize. Döner dönmez yanıtımı vereceğim. İlk yanıtınızla birlikte ikinci yanıtımı da Sitemize gireceğim.

Bundan önce de bu gün göndermiş olduğun bir mektup var. Tarih olarak altında 13.6.2002/12.27 yazar. Bu mektubun uzun olmuş biraz. Olsun sen uzun olsa da çekinmeden yaz. Ancak ben bu uzun mesajları sorunuzun amacını saklamadan kısaltacağım biraz ve döner dönmez yanıtlayacağımı bir yana yaz…

Birazdan yola çıkacağım. Dediğim gibi en az bir haftalığına kızımın yanında kalacağım. Şimdi kendimi yormamalıyım.

“Telefon numaramı siteden çıkartırsanız sevinirim. e-mail adresimi verebilirsiniz.” diyorsunuz ya, telefon numaranı çıkaracağım. E-mail adresinizi de koymayacağım.

Biliyorum bizimkilerden hiç biri sizi rahatsız etmez. Ama bizden biri imiş gibi sizi rahatsız edecek olana da gücüm yetmez. Bu nedenle e-mail adresine de gerek yok. Ne olur ne olmaz, neme lazım, çünkü kendini bilmeyen çok Serhat kardeşim…

Son olarak şu izlenimimi aktarmak zorundayım. Mektubunu edep dışına çıkmadığın için beğendiğimi de aktarmalıyım.

Sitemdeki yazıları iyice incelediğin anlaşılıyor. Aman dikkat et, Sitemi inceleyenin kafası karışıyor. Gerçi senin kafan karışmamış iyi çalışmış, çalışan kafan bana çok soru çıkarmış. Merak etme meslektaşın bu sorulara bu sorular ne kadar çok olursa olsun altından kalkarmış…

Şimdi kal sağlıcakla, Saygılar sevgiler yeniden sana.

Av. Hayri Balta. 13.6.2002

Sayın Av. A. Serhat Kaya,

Önce saygı, sevgi… Israrlı yanıt isteyen mektuplar gönderdiğine göre demek ki önemsiyorsun beni…

Ancak öylesine uzun mektuplar yazarak yanıt istiyorsun ki; bilmiyorum nasıl yanıt vereceğimi…

Yanıtlama olanağı bulamadığım mektuplarından yanıtlamam gereken soruları çıkardım aşağıya. Yanıtlamaya çalışacağım aşağıdaki sorularını sırasıyla… Bu aynı zamanda yanıtım planıdır. Bir kişi iyi bir yazı yazmak istiyorsa önce yazısının planını yapmalıdır…

Bir ricam olacak senden. Ne olur hemen yanıt isteme benden. Çünkü benim uğraşılarım çoktur. Yazı yazarsam okuma kalıyor. Okursam, yazma kalıyor. Müzik enstrümanlarım yanı başımda duruyor. Elimi uzatıp bir şey çalmaya zamanım ve gücüm kalmıyor.

Hem gücüm kalmamış, hem zamanım çok azalmış… Ama H. Balta, “sapana el vurup da geriye dönüp bakmamış!.. (İn. Luka. 9/62). Bu şu demektir: Doğru bildiği yolda bütün engellere karşın ödün vermemiş her geçen kendini yenileyerek ilerlemiştir.

Kalp krizi geçirmiş, doktorların üç aya kalmaz ölür demesi üzerine yakınları: “Öleceksin, bak işte! İmana gel!” diyenlere zerre kadar aldırmamış… Çünkü H. Balta Tanrı’yı, kendi dışında aramaz, kendinde ararmış…

Artık sorularına yanıt vermeye başlayayım. Önce 7.6.2002 tarihli mektubunu ele alalım:

“İlk gönderimde de belirttiğim gibi kul cüz’i iradesiyle yönelir, ALLAH (C.C.) külli iradesiyle yaratır. “ diyorsun. Önce şu cüz’ü irade ve külli irade ne demek; Bu terimlere açıklama getirmem gerekecek.

Külli irade demek: Evren (Doğa) yasaları demektir. Evren yasalarına insan gücü yetmez demektir. Örneğin depremi önleyemezsin, yağmuru durduramazsın, yağmur nedeniyle oluşan sel baskınlarını önleyemezsin. Lavlar püskürten yanar dağı söndüremezsin…

Cüzi irade ise: İnsanın aklını kullanması demektir. İnsan, aklı yüzünden iyiyi kötüden ayırtır. İyi olanı kutsar, kötü olanı ayıplar. Bütün doğru, güzel, iyi ve genel doğrular, yüce erdemler, üstün nitelikler Tanrı kavramı ile açıklanır. Bunların tam tersi kavramlar ise şeytan ve şeytana uymakla simgelenir.

İnsanın aklını olumlu yönde kullanabilmesi için içinde yaşadığı siyasal, toplumsal, ekonomik, kültürel bir ortamın olması bir zorunluluktur. Olumsuz koşullar içinde yaşayan bir insandan olumlu davranışlar beklememek gerekir…

Marks’a kadar hiçbir düşünür, peygamber bunları bilmemiştir. İlk olarak Marks, insanın iyi olmasını istiyorsanız onun koşullarını düzeltmelisiniz demiştir…

Şimdi gelelim önemli bir konuya. Ben Müslüman’ım diyenler için “kader” imanın koşullarındandır. Kadere inanmayan Müslüman’ın imanından kuşku duyulur. Çünkü yazılmıştır: “Yaşadığımız her an kaderde yazılır. Dünya üzerinde geçmişte ve gelecekte yaşayacak insanların her halleri anne rahmindeki cenin hallerinden ölümlerine, ilkokula kayıt oldukları günden saçlarında ilk beyaz telin oluştuğu saate kadar, her anları Allah katında belirlenmiş, yaşanmış ve görülmüştür. Bu dünya, üzerindeki bütün insanların kaderleri için bu şekildedir. ”

Bu konuda Kitabınız Kuran’da şöyle yazılıdır: “Yeryüzünde olan ve sizin nefislerinizde meydana gelen herhangi bir müsibet yoktur ki, biz onu yaratmadan önce, bir kitapta (yazılı) olmasın. Şüphesiz bu, Allah’a göre pek kolaydır.” (K. 57/22). (Bakınız: 9.8.2002 tarihli Anadolu’da Vakit gazetesi, Karma Felsefesi, Harun Yahya. s.2)

Unutma, Bedir savaşında müminlerin müşriklere attıkları oklar bile insana değil Allah’a mal edilir. Okuyalım, okuyalım da biraz düşünelim: “Onları siz öldürmediniz fakat Allah öldürdü. Attığın zaman da sen atmamıştın fakat Allah atmıştı. (8/17)denir.

Daha ne diyeyim sana; benim iyi niyetli okuyucum, Av. A. Serhat Kaya dostum, sizin inancınıza göre cüz’i irade deme hakkınız yoktur. Size göre kul kaderini görecektir. Çüz’i irade ve külli irade demek bizim gibi akılcılara gerektir…

“Yani, siz benim gibi olmama nedeninizi sizden bilmek zorundasınız.”diyorsun ki çok doğru. Sizlerin inandığı Allah’a inanmamamın; bu nedenle dinsiz, imansız olmamın nedeni elbette benim. Ben bu gerçeği değil sana herkese söylerim. Ben bu kafayı 18 yaşından beri güderim. Ben söylerim de sizin böyle demeye hakkınız yoktur… Sizin inancınıza göre benim sapkınlığım benden değil kaderimdendir… Bu nedenle; eğer sen benim sapkınlığımı benden bilirsen, büyük günaha girersin.

Okuyalım öyleyse, ne diyor bu konuda Kitabınız size: “O dileseydi hepinizi doğru yola eriştirirdi.” (K. 6/149) Ve bir tane daha: “Allah dileseydi hepinizi doğru yola iletirdi.” (K. 16/9)

Bu konuda tam 168 tümce daha vardır Kuran’da. Bakmalısın, bütün bu dileseydi biçimindeki tümceler için Arif Pamuk tarafından hazırlanan Kur’an’dan Mesajlar adlı kitaba. Bu kitap 2001 Ramazanında Sabah gazetesi tarafından armağan edilmiştir okuyuculara. Eğer ben senin gibi değilsem, size göre, Allah dilemediği içindir. Kitabınızın yazdığını göz ardı ederek “siz benim gibi olmama nedeninizi sizden bilmek zorundasınız.” diye beni suçlaman yersizdir.

“Ararsan Mevlayı kendinde ara Kudüs’te, Mekke’de, Hac’da değildir.”demişsin bir de. Ben bunu sık sık kullanırım Sitem’de… Yukarıdaki sözleri söyleyen ermiş: “Evladım, sende olanı, dışarıda arama.” diyor. “Kendini bilen Rabbini bilir” diyor. Bu konuda Rabia Sultan da şöyle diyor:

Rabiayı bir gün bahçesinde bir şeyler ararken görmüşler. Ne arıyorsun bahçede demişler. İçerde dikiş iğnemi yitirdim de, demiş. Bunun üzerine Ya Sultan, evin içinde yitirdiğini, evin bahçesinde nasıl ararsın? Demişler. O da taşı gediğine koymuş. Peki ya sizler, niçin içinizde olan Allah’ı dışınızda arıyorsunuz! demiş.”

Rabia Sultan’ın bu sözlerinin kaynağı Kuran’dadır. Kuran’da: “Allah kişinin kalbi ile kendisi arasına girer!” demektedir. (K. 8/24). Bir tane daha var. O da şöyle yazar: “Biz ona şah damarından daha yakınız!” (50/16). Bu konuda Tevrat’ta da, İncil’de de çok tümceler vardır. Ne var ki sizlerin bunlara yanıtı hazırdır: “Onlar tahrif edilmiştir!” dersiniz. Kendi kitaplarının değiştirilmesine ses çıkarmayan sessiz sedasız bir Allah’ın varlığını kabul edersiniz…

Hani Kuran’da, “Onun sözlerini değiştirecek kimse yoktur!” diyordu. Allah da Peygamberine: “Bu, senden önce gönderdiğimiz peygamberlerimizi de uyguladığımız yasadır. Ey Muhammed! Sen bizim yasamızda değişiklik bulamazsın.” (17/77) diyordu. Peki Kuran böyle derken sizler; niçin, Tevrat ve İncil tahrif edilmiştir dersiniz hep birden?..

Beni sık sık yanıt ver Hayri Balta diye sıkıştıran meslektaşım. Var mı yalanım, yanlışım?

Siz benim geçmişimsiniz. Siz bana yabancı değilsiniz. Ama ben sizin için yabancıyım, İslam sizin için yabancı.” diyorsun bir de bana. Sizin geçmişiniz solculuk; yani, materyalizmdir. Materyalizm ise benim övüncümdür.

“İslam bana niçin yabancı olsun? Siz bana niçin yabancı olasınız?”. Benim sizlere yabancı olduğumu nereden biliyorsun? Ben bu toplumun çocuğu değil miyim? Anamın, babamın, atalarımı Müslüman olduğunu niçin unutuyorsun?..

Ama ben, daha on-on beş yaşında iken benim niteliğim onlara göre: “Kırk dilli, kırk dinli! Bir yaramazdı. Ölümü bile deniz kabul etmez, dışarı atardı…” Dedikleri gibi de oldu. Bu H. Balta eylemi yüzünden değil düşünceleri yüzünden kırk kapıdan kovuldu…

“Bu arada Marksist mi siniz? Atatürkçü mü?” olduğumu sormuşsun bir de… Böyle bir soru sorulur mu Avukat olan birinden Avukat olan birine… Hiç mi okumadın Anayasa madde 25’şi…Nasıl böyle bir soru sorar Anayasa madde 25’i okuyan bir kişi… Anayasamızda şöyle yazmıyor mu? “Her ne sebep ve amaçla olursa olsun kimse, düşünce ve kanaatlerini açıklamaya zorlanamaz; düşünce ve kanaatleri sebebiyle kınanamaz ve suçlanamaz..” demiyor mu?

Hem Marksist olsam ne yazar, Atatürkçü olsam ne yazar? H. Balta bu tür sorulara çok kızar… İnsanım ya sana yetmiyor mu? Beğenmedim böyle bir soru sormanı doğrusu…

Hadi yine hatırın kalmasın açıklayayım ne olduğumu. Türk Adaleti tescil etmiştir benim” Atatürkçü ve aydın bir kimse olduğumu” (Bak. T.C. Gaziantep Sorgu Hakimliği, E. 962/25, K.962/104) Var mı mahkeme kararı ile “Atatürkçü ve Aydın” olan benim gibi ikinci bir kişi… Arapların önderinin ardına düşer mi Atatürkçü ve Aydın olan bir kişi… Biri ilhamını yerden alır biri ilhamını gökten. Hem Atatürkçü hem de Muhammetçi olamaz zerre kadar düşünen…

Eğer bir adam, hem Atatürkçüyüm, hem de Muhammetçiyim diye söylerse söyleyen kişinin zoru vardır kafasından… Bu iki önderin arasında yüz seksen derece zıtlık vardır. İkisini de anlayıp ikisinin de ardına düşen insan kafayı oynatır… Bu nedenle toplum iki cami arasında kalmış beynamaza döndü. Ne gerektiği şekilde Muhammetçi ve ne de gerektiği şekilde Atatürkçü oldu…

“Sitenizde farklı bir şey varsa tavsiye edin.” diye çıkışıyorsun bir de… Farklı bir şey olmasaydı senin ilgini çeker mi idim böyle? Hiç Tanrı’nın tanımını benim gibi yapan biri ile karşılaştın mı söyle…

Elbette farklı şeyler söylüyorum. Beş bin yıldan bu yana kimsenin a söylemediklerini söylüyorum. Hiç sen gördün mü? “Tanrı madde olarak yoktur, mâna olarak vardır.Varlık olarak yoktur, kavram olarak vardır. Ruh olarak yoktur, simge olarak vardır. Somut olarak yoktur, soyut olarak vardır. Kişi (zat) olarak yoktur, nitelik (sıfat) olarak vardır!” diyeni.

Böyle bir tanım yaptıktan sonra şu sözleri ekleyeni: “Bu tanıma göre Peygamber gönderen, kitap indiren bir Tanrı yoktur. Bütün bunlar din ve edebiyat literatüründe simgesel terimlerdir. Tanrı ve Din ilmi ile ilgilenenler öncelikle bunları bilmelidir.” diyen ikinci bir babayiğidi…

Bu günlerde Akşam gazetesinde, Rıza Zelyut’un kaleminden Hacı Bektaş Veli’nin yaşamı tefrika edilmektedir. Tefrika da şöyle denilmektedir: “Tanrı’ya ulaşanların en üstünü” Taraftarları böyle tanırlarmış kendisini. Tanrı’ya ulaşmak ne demektir? Afrika’da, Avustralya’ da, yıldızlarda, ayda değil ki gitti, gördü geldi diyesin…

Dediğim gibi bu bir simgesel terimdir. Bu terim şöyle çözümlenmelidir. Doğruluk, dürüstlük, güzellik, iyilik, insanlara hizmet, hürmet, bilgi sahibi erdemli bir kişi, kimseyi incitmeyen, 72 milleti bir gören , kendisi gibi düşünmeyenleri hidayete davet etmeyen, kimseye sen bizi yoktan var eden Allah’a niçin inanmıyorsun diye seslenmeyen kişi ki bunların hepsi bütün insanlıkça kabul gören genel doğrulardır, üstün değerlerdir ve yüce kavramlardır. Bütün bu üstün değerler, genel doğrular, yüce kavramlar Tanrı diye nitelendirilir…

Yaşamında bu kavramları benimseyen ve özümseyen, şahsında uygulayan ve bunlara sahip çıkan kişiye Tanrı’nın velisi denir. Dikkat ederseniz Velinin Tanrısı denmiyor. Tanrı’nın velisi deniyor… Veli ne demek? Osmanlıca-Türkçe sözlüğe bakıp söylemek gerek. Veli, küçük çocuklara sahip çıkan ve onları koruyandır. İşte burada veli-Türkçe’si ermiş: Tanrı’yı; yani yukarda saydığım genel doğruları, üstün değerleri, yüce kavramları yaşamına uygulayan ve bu yüce kavramları koruyan kişi…

İnsanlar, Tanrı yolunda gittikçe yücelir. İşte bunun gibi sen Tanrı’yı; yani, genel doğruları, üstün değerleri, yüce kavramları korumalısın ki Tanrı da seni koruya…

Tanrı’yı bilmeyen ve Tanrı’yı korumayan insana Tanrı yardım etmez. Öyle namaz kılmakla, oruç tutmakla, haçça gitmekle, cihada girmekle Tanrı’ya hizmet edilmez. Tanrı, bu tür tapınmayla oyalananlara yardım etmez. Örnek mi istersin öyle ise şu haberi birlikte okuyalım: “Guantanamo’da intihar teşebbüsü: Bu üstte tutsak olarak bulunan Taliban ve El Kaide üyelerinden 30’unun intihara teşebbüs ettiği ortaya çıktı.” (Bak. Akşam gazetesi, 16.8.2002)

Zavallı Taliban ve El Kaide üyeleri Kuran’daki şu buyruk gereği gitmişlerdi. Amerika’daki İkiz Kuleleri yerle bir etmişlerdi… Üç dakikada üç bin kişiyi betona gömmüşlerdi: “Kitap verilenlerden, Allah’a âhiret gününe inanmayan , Allah’ın ve Peygamberinin haram kıldığını haram saymayan, hak dinini din edinmeyenlerle, boyunlarını büküp kendi elleriyle cizye verene kadar savaşın.” (K. 9./29).

Oysa bu adamların dinlerine göre intihar etmek en büyük günahlardan biri idi. Bu inançta olan insanlar niçin intihara teşebbüs etmemeli idi… Baktılar ki Tanrı kendilerini kurtarmıyor, bunu anlar anlamaz da intihar yoluna gidiyor. Bunun nedeni Tanrı’yı bilmemeleridir, Tanrı’yı bilselerdi yardım ederdi. Kaldı ki Tanrı’yı zerre kadar tanımış olsalardı o kampa düşmezlerdi… Hiç sen gördün mü böyle diyen ikinci bir babayiğidi. Biliyorum kendi kendime ikinci kere babayiğit dediğimi…

Bir de şöyle diyorsun bana:

Şimdi gelelim 13.6.2002 tarihli mektubuna:

“Aynı şekilde, kâinatta da, aslolan ibdadır. Kâinat, her an yoktan, hiçten, yeniden yeniye yaratılır.” diyorsun bana. Ama bilim böyle demiyor bu yaratılış konusunda. “Hiç madde yoktan var olamaz, var olan da yok olamaz!” diyor bu konuda (Maddenin sakınımı yasası).

Evet evrende bir ibda (yeniden yeniye yaratmak) ve inşa (tekamül-gelişme) vardır. H. Balta evrendeki bu oluşuma hayran olmaktadır. Öyle ki bu oluş ve gelişim ve değişim bir Tanrı’yı şöyle bırak binlerce Tanrı’nın yapacağı bir iş değildir, demektedir…

Hadi diyelim dediğiniz anlamda bir Tanrı var. Varsa var bunun bana ne zararı var. Buna bir sözüm yok ama şu tümcelere (ayetlere) sözüm çok:

Hiç bir Tanrı, hırsızın elini kesin der mi? Bir katilin boynunu vurun der mi? Öyleyse şu güncel haberi okuyalım. Okuyalım da aklımızı başımıza toplayalım: “Suudi Arabistan’da hırsızın elini, katilin başını kestiler.” Gözcü ve15.8.2002 tarihli gazeteler.

Hiç Tanrı zina yapan kadını taşlayarak öldürün der mi? Şu haberler karşısında düşünülmeli değil mi? “Katsina eyaletinde (Afrika) Emine Laval adlı bir kadın, boşandıktan sonra doğum yaptığını itiraf edince recm cezasına çarptırıldı. Daha önce de Nijeryalı bir kadın çarptırılmıştı… Bak. 26.3.2002 tarihli Sabah gazetesi.

Yine Tanrı üç kere boşanan ailelerin yeniden birleşmesi halinde Hülle koşulu kor mu? Hiç Tanrı köleliliği meşru bir kurum olarak görür mü? Karınızı hafifçe de olsa dövün der mi? Kadınlar sizin tarlanızdır tarlanıza dilediğiniz gibi girebilirsiniz der mi? Humeyni bu tümceyi nasıl yorumlamış öğrenmek isterseniz Uğur Dündar’ ile Zekeriya Beyaz’a sorabilirsiniz. Bir de İbda-C’nin Ak-Zuhur adlı dergisini okumalısınız..

Kısasa kısas der mi? Hiç

Suç işleyenin kırbaçlayarak onurunu kırın der mi? Bak şu habere bir kere: “Suudi Arabistan’da kadınlara laf atan 12 gencin cezası halkın önünde kırbaç vuruldu 15 kere.” (Damga,12.8.2002)

Bütün bu tür cezalan İnsan Hakları Evrensel Bildirisine aykırıdır. İnsanlar; bırakın idam cezasını, kırbaç cezasını bile insan onuruna aykırı bulmuştur. Bu nedenle Yurdumuzda 232-234 Kuran hükmü laik devlet tarafından uygulanmamaktadır… Kafir dediklerimiz de, idamı kaldırmazsanız sizi Avrupa Birliğimize almayız demektedir.

Ha, Tanrı böyle der diyebilirsin… Böyle düşünen bir kişiye H. Balta ne desin? Bu sizin inancınız… Ama ben böyle bir Tanrı’ya inanmaktansa kafir olmaya razıyım…

Son mektubunda bana Zafer dergisinden iki makale göndermişsin oku diye. Gönderdiğin o yazılar benim seviyedeki kişilerin okumaması gereken yazılardır. Siz liseyi, fakülteyi bitirmiş bir kişiye ana okulundaki çocukların okuyacağı yazılar gönderiyorsunuz. Hem de bu yazıları Sitene al diyorsunuz. Bana gönderilen yazıları süzgeçten geçirmeden Siteme alırsam, bulamam Sitemi okuyan, inceleyen…

Bana ne kadar yazarsan yaz, ben yanıtlanması gerekenleri yanıtlarım.

İncil’de bir tümce var. Orada şöyle yazar: “Gelin kimin ise güvey odur” (İn. Yuh. 3/29). Bir güveyi gelini bölüşmek ister mi? Bu demektir ki Tanrı’ya erişen kişi onu kimse ile bölüşmek istemez. Kendi derdine düşer başkasının yalanını-yanlışını görmez… Kim Tanrı’ya erişmişse mutlu odur. Mutlu olanlar cennette sayılır. H. Balta Tanrı’ya bulmuş olduğu için mutludur. Dünyada Tanrı’ya erişmek gibi bir mutluluk yoktur…

Milyarlarca Müslüman var şu dünyada. Bu Müslümanlar Müslümanlığından mutlu olacağına herkesi çağırmak istiyorlar Müslümanlığa… Herkes dini bölüşmek için yarışıyor da kimse yanaşmıyor servetini paylaşmaya… Oysa kitaplarında: “İhtiyacınızdan fazlasını dağıtınız!”( K. 2/219, 3/92, 104/2) der Müslümanlara….

Demek ki insanlara göre servetleri dinlerinden daha değerlidir. Servetini dininden daha değerli görenler insan bile değildir… Böyle bir kişiye örnek mi istersin? İşte ben somut bir örneğim. Hiçbir zaman düşüncelerimi çocuklarıma bile kabul ettirmek istemedim. Ama baba annemden bana kalan trilyonluk mirası dört kızıma verdim. Ayrıca sizlerce Kafir sayılan bu H. Balta; her ay elime geçen paranın en az yüzde 10 ile 15’ini yoksullara vermiştir, vermektedir… Ben deli miyim? Niçin bu yola gittim? Söyleyeyim: Tanrı ve Din bilgisi bunu gerektirir… Çocuklarım, terekemi bölüşmek için benim ölümümü beklemelidir…

Bir bana bak; bir de 27 kere Haçça gidip geldiği halde nakit olarak 150 kilo altın biriktiren Erbakan ile Müslümanların kralı Fahd’ın yaptığına bak!

“BİZE DE BEKLERİZ: 3 ay boyunca İşviçre’de kalan Fahd ailesi günde 5 trilyon lira harcadı. Kral, kendisine ait göl kenarındaki malikanede kalırken, maiyetindeki 400 kişi neredeyse Cenevre’deki lüks otelleri kapattı. Fahd ailesine ait uçakların tutulduğu hangarların günlüğü 10 bin dolardı. Otomobil kiralamak için ise günde 3 bin dolar ödediler.!” (Haberin tamamı için, bakınız 16 Ağustos 2002 tarihli gazeteler. Ben bu haberi Akşam’dan aldım…) İşte bu kral da Erbakan gibi Müslüman… Gitsin, gitsin Mekke-Medine’ye haç için Müslümanlar… Tanrı ibadet ettiklerini sansınlar… Kendileri sayesinde bir güzel eğleniyor krallar…

“vefat ederken ahirette bir su kırbası, bir yemek kabı ve bir döşekten oluşan malının hesabını nasıl vereceğini düşünerek ağlayan” birinden söz ediyorsunuz bir de.. Kim bu, mal varlığı için ağlayan? İslam Peygamberi mi, Sahabeler mi? Eğer sahabelerse, Sahabelerin servetine ilişkin örnek vermek istiyorum:

Zübey: Zübeyr’in sahip olduğu evler dışında,elli bin dinarı, 1000 cariyesi ve yüz atı vardı.

Talha bin Ubeydullah bin Avf: Avf’ın 100 at, 1000 deve, 10 000 koyunu vardı. O öldüğünde, nakit olarak 336.000 altın dinarı bırakmıştı. , 1000 cariyesi.

Zeyd bin Sabit: Sabit’in terekesinden 100 000 altın dinarı bulunan mallar ve köyler dışında, kazmalarla kırılabilen altın ve gümüş külçeler çıkmıştır…

Ya’la bin Münebbih: Münebbih terekesinde, 500 000 dinar değerinde alacak (500.00 dinar alacak bırakan Ya’la büük bir olasılıkla tefecilikle de uğramaktadır. Çünkü bu kadar yüksek alacağı başka türlü açıklamak zordur. Dipnot)taşınmaz mallar, ve değeri 100 000 dinar eden taşınır mallar bulunmaktadır. (Şeriat Nedir, Demokrasi ile Bağdaşır mı? Şakir Keçeli, Ardıç Yayınları, 1. Baskı. 1997, s. 103)

Şimdi insaf ile düşünelim, bu sahabeler bu kadar servet sahibi olurken Ali ile Muhammed bakıp durdular mı?

Acaba ganimetlerden İslam Peygamberi’nin payına düşen ne kadardır? Hareminde bulunan 27 kadın ve bir o kadar cariyeler de mi bir kırbadan su içti? Bir yemek kabından mı yemek yedi? Bunların hepsi bir döşekte mi yattı?

Meşhur Camel (Deve) savaşı niçin oldu? Ayşe ve Ali taraftarları sahabeler birbirlerini niçin öldürdü? Bu savaşta ölen Sahabelerin yüzlerce olduğu söylenir… Hadi bu savaşın nedenini söyleyeyim. Ebubekir, “Peygamberin mirası olmaz!” diye Muhammed’in terekesini hazineye katmak isteyince kıyamet koptu. Bir hırka, bir kırba, bir döşek serveti olanlar birbirlerine girdi. Kavganın başlıca nedeni Muhammed’e ait Fedek hurmalığı idi. Yazılanlara göre bu Fedek hurmalığının Adana ilimiz kadar olduğu söylenir…

İşte sana kimseden alamayacağın Tanrı ve din bilgisi. Tanrı ve Din bilgisine erişmek istersen oku Sitemi… Kimse sana böyle açık açık söylemez gerçekleri…

Şimdi kal sağlıcakla… Benim gibi zamanı ve gücü kalmamış kişiyi, sık sık yanıt ver diye sıkıştırma… Yanıt vermek zorunluluğu yoktur hiçbir yasada…

Şimdi kal sağlıcakla, saygılar sevgiler sana…

Av. Hayri Balta. 16.8.2002

Zinanın, hırsızlığın cezasını bu tür eğilimleri olanlar dert etsin.

Külli-cüz’i irade konusunu da külliyen yanlış biliyorsunuz. Yanlışlarınız
her şeyi bilirim, en iyisini bilirim kibrinden kaynaklanıyor.

Bu yanlışınız anlamınızı/anlamlandırmanızı güçleştiriyor. ALLAH (C.C.) kibirden kurtulmanızı nasip etsin.

Av. A. Serhat Kaya, 19.8.2002

Sayın Av. A. Serhat Kaya,

İyi niyetiniz için “Amin!” diyebilirim ancak…

Yeniden saygı, sevgi…

Kalınız sağlıcakla,

Av. Hayri Balta, 19.8.2002

Av.Yusuf ÇAĞLAYAN’dan:

—– Original Message —–

From: hukukdost

To: hayribalta@superonline.com

Sent: Thursday, January 08, 2004 9:37 AM

Subject: Biz Kimiz?

Sayın Hukukçu Dostlar,

Ben benim kim olduğunu biliyorum. Arasıra bana bu tür imana davet yazıları gösterdiğinize göre benim ne olduğumu siz de biliyorsunuz. Ama ben sizi bilmiyorum.

Hayvanlarla bizim organizmamız ufak bir iki gen dışında hemen hemen aynı olduğuna göre; acaba bu hayvanlar da öldükten sonra dirilecek mi? Onlar da sizler gibi ölümsüz mü?

Kısaca: Ölmek, kötülüğe ölmektir. Yaşayan insan için söz konusudur. Bu ise zordur. Sizler işin kolayına kaçıyorsunuz.

Ölümsüzlük ise nefsini yenerek insan-ı kâmil olarak herkese örnek olmaktır. Sizler ölerek ölümsüzlüğe ulaşacağınıza inandığınıza göre bundan daha güzel bir şey olabilir mi? Niçin başkasının telaşına düşüyorsunuz. Başkalarını düşüneceğinize kendinizi düşünseniz daha iyi olmaz mı?

Saygılarımla…

HB, 8.1.2004

Sayın Hayri Bey,

Cevabi mailinizi aldım. İçeriğinde katıldığım ve katılmadığım hususlar var.

Zaten, sitenizin giriş sayfasında fikir hürriyetini vurgulamakla farklı fikirlerin tartışılabileceği bir platform gözü ile bakıyorum sitenize.

Elbette, böyle bir platform oluşturmakla, siz tartışacak kişileri sadece tanıdığınız kimseler ile sınırlı tutmak istemiş olamazsınız. Bu sebeple beni tanımamanız normal. Ancak, üslubunuzda adeta bizleri ne olduğu belli olmayan karanlık bir kişilik gibi algılamanızı doğrusu yadırgadım.

Sizin fikirlerinize karşı küfür ile karşılık veren düzeysiz kimselerin yazılarını okurken üzüldüğüm kadar olmasa da üzüldüm. Çünkü, konuları daha akademik, bilimsel ve düzeyli bir üslup ile tartışmak en özen gösterdiğim bir prensibimdir.

Bu anlamda, hayvanları kastederek “onlar da sizler gibi ölümsüz mü? Sizler işin kolayına kaçıyorsunuz, Niçin başkasının telaşına düşüyorsunuz?. Başkalarını düşüneceğinize kendinizi düşünseniz daha iyi olmaz mı?” gibi cümlelerinizde, hem bir küçümseme ve alay, hem de rahatsız edici bir üslup hissettim. Eğer bu doğru değil ise alınganlığıma bağışlayın.

Doğru algılamış isem, bu tür üslup ve içerikteki sözler, fikre kapalılık ve hoşgörüsüzlük çağrıştırıyor. Yani, fikrimi söylemekle başkasının telaşına düşmüş mü oluyorum? O zaman kimse fikrini söylemesin, herkes kendini düşünsün. Yani insanlar arasında fikri bir iletişim olmasın. Doğrular anlaşılmasın? Bu fikirde olduğunuza inanmıyorum. Ancak, “Ölmek, kötülüğe ölmektir. Yaşayan insan için söz konusudur. Bu ise zordur. Ölümsüzlük ise nefsini yenerek insan-ı kâmil olarak herkese örnek olmaktır.” Sözlerinize aynen katılıyorum ve kabul ediyorum.

Kim olduğuma gelince, ben de sizin gibi bir Türkiye Cumhuriyeti vatandaşıyım. Ben de bir insanım. Sizin devlet, vatan ve millet ile ilgili tüm hassasiyetleriniz gibi benim de sizinle ortak hassasiyetlerim var. Kısaca aynı milletin evlatlarıyız. Aynı tahsili yapmışız ve halen avukatlık yapıyorum. Üniversiteye girdiğim 1975 li yıllardan bu yana okuyorum, araştırıyorum. Felsefe, sosyoloji ve sosyal ilimlere, eğitim bilimlerine ilgim var. Özellikle toplumsal barış ve toplumsal kalkınmada insan problemi üzerinde duruyorum. Yani, toplumsal barış ve toplumsal kalkınmanın temelinde nasıl bir insan tipi olmalı? Bunu araştırıyorum. Sizin de belirttiğiniz gibi bu anlamda kamil insanın vasıflarını arıyorum. Bu vasıfları insanımızın şahsiyet özelliği haline nasıl getirebiliriz? Bunları düşünüyorum. Yani benim konum insan… İnsanın mahiyeti nedir? Gayesi nedir? Örneğin insana dürüstlük iradesini nasıl kazandıracağız?

İnsan tutum ve davranışlarına iradî bir çekidüzen vermezse, o insanda günübirlik menfaatlerini meşru, gayri meşru ayırımı yapmadan gaye edinen bir şahsiyet yapısı otomatik olarak devreye girmektedir. Bir değer anlayışının mükellefiyetini hissetmeyen bir insan menfaati ile baş başa kaldığında, dürüstlüğünü yitirebilmektedir. İnsanların, kendilerini dürüstlük ile mükellef kılan inanç değerleri olmalıdır. Bu değerler de, toplum barışına ve kalkınmasına katkı yapacak mükellefiyetler empoze etmelidir. Çünkü, inanç değeri bulunmayan bir kültürün, disiplin değeri de olmayacağından. teklif ettiği hiçbir gaye, hiçbir disiplin, insan iradesine kendisini bir mükellefiyet olarak empoze edemez. Biz insanın maymundan türediğine inanabiliriz. Ama bu inanç bize bir dürüstlük ve ahlak mükellefiyeti getirmez. Ben maymundan türemiş bir varlığım, o halde dürüst olmalıyım diyebilir miyiz?

Bugün toplum hayatında karşılaştığımız buhranları tetkik ettiğimizde, bunların ahlâk, fazilet ve dürüstlük prensibine uymayan ferdî veya organize davranışlar olduğu açıkça görülmektedir. Bu sebeple asıl sorun toplumun yönetilmesi ve dış kalıplarından önce, bireyin kendi kendisini yönetebilmesi sorunudur. Bu da bireysel seviyede bir iç disiplin sorunudur. İç disiplin ise, insanın, ahlâk, fazilet ve dürüstlük konusunda irade sahibi olması demektir. Ahlâk, fazilet ve dürüstlük iradesi ise; insana bu hususlarda bir mükellefiyet yükleyebilen bir gaye ve bu gayeyi tayin eden insan bilgisi ile kazanılabilen bir iç kuvvettir.

Kısaca, zannettiğiniz ve şahsımı suçladığınız gibi, hiçbir şeyin kolayına kaçıyor değilim. İnsanımızı dürüst olmakla mükellef kılacak, yani onları, sizin deyiminiz ile kötülüklere karşı öldürecek ve kamil insan olmayı bir gaye haline getirecek ne gibi değer ve inançları varsa onları inceliyor ve saygı duyuyorum. Onların bu değerleri ile savaşmıyorum.

“Hayvanlarla bizim organizmamız ufak bir iki gen dışında hemen hemen aynı olduğuna göre; acaba bu hayvanlar da öldükten sonra dirilecek mi? Onlar da sizler gibi ölümsüz mü?” Sorunuza gelince: Öncelikle, insan ile hayvanları birkaç gen farkı olan biyolojik iki varlık türü olarak kıyaslayamayız. Aralarında çok büyük farklar vardır.

Elbette, her iki varlık türünde de bir gen programı vardır. Bu programın bir sonucu olarak biyolojik anlamda benzerlikleri olabilir. Örneğin, teneffüs sistemi, üreme, beslenme aygıtı, göz, burun, ayak, kulak gibi farklı biçimde de olsa aynı fonksiyonda organlara sahip olması, bu varlıkların aynı programcının bir eseri olduğunun göstergesidir. Ancak, insanların hayvanlar ile kıyaslanamayacak derecede özelliklerle donatıldığı, ortaya koyduğu bilim, kültür ve medeniyet eserlerinden anlaşılmaktadır. Nasıl bir ağacın tüm mekanizması meyve üretmesi gözetilerek tasarlanmış ise, yer küredeki tüm varlıklar da insana hizmet etmesi gözetilerek tasarlanmış. Adeta, yer küre bütün olarak bir canlı varlık ise, insanlık o canlının aklı, beyni mesabesindedir. İnsan aklının varlığını ve hayvanlarınkinden farklılığını tezahürlerinden anlıyoruz. Nasıl ki, hukukta, kastın varlığını harici alemdeki tezahürlerinden anladığımız gibi…

Bir insana on birim para verseniz ve kendisine bir elbise almasını söyleseniz. Yanındaki diğerine de milyon birim para verseniz. Elbette, ona bu parayı diğeri gibi bir elbise alması için vermediniz. Birlikte gitseler. Milyon birim para verilen on birim para verilenin elbise almasına bakıp, kendisine verilen milyon birim parayı o da bir elbise almak için sarf etse elbette hesabını sorarsınız.

Biyolojik anlamda hayvanların da, insanların da temel ihtiyaçlarını karşılaması için on birim özellik yeterli iken, insanlara fazladan milyon birim değerinde özellik verilmesi, insanlar ile hayvanların sorumluluğunun aynı olamayacağını açıkça ortaya koyuyor. Yoksa, insanlar hayvanlardan birkaç gen farkı olan bir tür hayvan olarak algılanır ise, asıl o zaman işin kolayına kaçılmış olur. Güya, hiçbir delile dayanmayan bu varsayım ile kendimizi insan olmanın sorumluluğundan kurtarmış oluyoruz.

İnsanların tutum ve davranışları ile akla gelebilecek en büyük kötülükleri yapabilme noktasına kadar düşebilen ve akla gelebilecek en büyük iyilikleri yapabilme noktasına kadar yükselebilen bir kabiliyette yaratıldığını görebiliyoruz. Hayatımız boyunca, bu iki nokta arasında, yani iyilik ve kötülük noktaları arasında kalan eksen üzerinde her insan bir iz bırakıp hayata veda etmektedir. Bırakılan bu izler de, gerek aynı zaman diliminde yaşayanlar, gerekse sonraki nesiller üzerinde iyi veya kötü etkiler gösterebilmektedir.

Eğer sorumluluğumuz sadece dünya hayatımız ile sınırlı ise, dünya hayatının adalet mekanizmalarından kaçabilmiş ve öylece hayatı terk etmiş, yani sorumlu tutulamamış milyonlarca olayı nasıl kabul edebileceğiz? Hatta öldüğü halde kötülük yapan insanlar var. Örneğin bir uyuşturucu çetesi kurmuş ve öldüğü halde bu çete kötülük saçmaya devam ediyor ise, ya da bir terörist kendisinin ölümü ile birlikte onlarca insanın ölümüne sebep olmuş, yaralananlar hayatları boyunca sakat kalmışlar ve acı çekmişlerse bunun sorumlusu kim olacak?

Bir hukukçu olarak, hayatı biyolojik varlığımızın hayatı ile sınırlarsak, bu adaletsizlikleri sorgulamazsak çelişkiye düşmüş olmaz mıyız? Siz kamil insan olabilirsiniz. Ama bir başkası terörist olur, kamil bir insana ömür boyu acılar yaşatacak bir kötülük yapabilir. Bunun cezasını çekmeden hayata veda etmiş de olabilir. Bu kamil insan hakkını arayamayacak mı?

Bir de, diktatörleri düşünün. Ülkesinde astığı astık. Adalet yok. Milyonlarca insana tahakküm etmiş, ezmiş, öldürmüş… Hesap vereceği kimse de yok. Üzerinde bu sorumluluk ile ölmüş gitmiş. Tarih böyle zalimlerin ve mazlumların hikayeleri ile dolu… Nerede kaldı adalet, kamil insan?

Sizden bu sorularıma cevap bekliyorum. Saygılarımla…

Av.Yusuf ÇAĞLAYAN, 11.1.2004

Sayın Av. Çağlayan,

Önce saygı, sevgi… Çok kültürlü olduğun belli. İsterim benim öfkemin; adını, adresini gizleyen kişilere olduğunu bilmeni. Beğendim aynı zamanda sitemde ele aldığım konularla ilgilenmeni.

Bak hukukçu dost, din; ahlak ve edep sahibi olmak eski insanların başvurduğu bir eğitim yoludur. Dinden amaç; insanların olgunlaşmış bir seviye gelerek kötülük yapamaz duruma gelmesidir.

Bir toplumda her zaman cahil insanlar yanında cahil olmayan kişiler de vardır. Cahilleri Tanrı ve Din bilgisi ile donatamazsınız. Onlar atalarının şeriatına tabidirler. Geleneklere, göreneklere bağlıdırlar. Tanrı’nın şeylerini değil insanların şeylerini düşünürler.

İşte şeriat (Dinsel terbiye ve yaptırımlar…) bunlar içindir. Bunlar, cennet-cehennem korkusu ile hizaya getirilir.

Ama bir de doğuştan irfan sahibi olan kişiler vardır. Bunlar doğuştan sağduyu sahibi olup davranışlarını akla, mantığa, sağduyularına ve vicdanlarına göre yönlendirirler ki bunlara “üveysi” (Herhangi birinin etkisinde kalmadan gerçeği bulanlar) denir. Üveysi olanların korkuya gereksinimi yoktur. Onlar Tanrı (Akıl, mantık, sağduyu, vicdan, etik ahlak, genel doğrular, üstün değerler, yüce kavramlar..) sevgisi ile davranışlarına yön verirler. Onlar işlerini insanlar beğensin, takdir etsen, bana saygı duysun diye yapmazlar ve bunlar Tanrı’yı kendi benliklerinde ararlar; diğerleri ise Tanrı’yı kendi dışlarında ararlar.

Üveysiler kolay kolay hislerine kapılmazlar. Hislerine kapılarak bir kötülük yapacak olsalar içlerindeki Doğruluğa sürükleyen duygu (Ruhül kudus, Cebrail, yüce duygu: Tanrı…) kendilerini engelleyerek durdurur. Oysa nefs-i emare tutsağı olan insanları; şeytan denilen öfke, kin, nefret, intikam duyguları yönlendirir. İnsanların ayıplama düşünceleri, aşağılama düşüncelerini hesaba katarak Tanrı’nın değil insanların değer yargısını göz önüne alarak hareketlerini yönlendirirler.

Sizi bilmem ama ben Tanrı’yı kendi dışında arayanlardan korkarım.

Yukarıdaki fikirlerine aynen katılıyorum. Zaten başıma ne geldiyse 18 yaşından bu yana düşüncelerimi açıkladığım için geliyor. Ama siz beni başkalarının değerleri ile savaşmakla suçluyorsunuz. Bana “Onların bu değerleri ile savaşmıyorum.” Diyerek; sanki ben onların değerleri ile savaşıyor muşum gibi üstü kapalı olarak (zımnen) bir değinme de bulunuyorsun.

Söyle bakalım bana hangi Atatürkçüyü öldürdüm Tanrı’ya inanmıyor, laiktir diye. Hizbullah gibi dinci örgütler benzeri kimleri hak dine davet etmek için öldürdüm. Yahudi_ Hıristiyan’dır diye hangi tapınağı bombaladım.

Yani şimdi benim düşüncelerimden başkaları rahatsız oluyorsa ben susmalı mıyım? Sen bir avukatsın, hadi bakalım bana bir çıkış yolu göster…

Eğer gerçekleri, ölüm pahasına da olsa söylemeyi göze alanlar, sussaydı insanlar gerçeği bulabilirler mi idi? Hala dünyanın düz olduğunu, dönmediğini sananlar arasında siz nasıl rahat edebilirsiniz. Tanrı’yı bilmeden sanal bir Tanrı’ya tapıp duranlar sizi rahatsız etmiyorsa ne rahatsız eder?

İnsanın varlığının amacı Tanrı’ya ulaşmaktır. Sen kendi dışında olduğu var sayılan, mekandan-zamandan münezzeh olan, yeri yurdu belli olmayan bir Tanrı’ya nasıl ulaşacaksın.

Suçluların öldükten sonra hesap vereceği tesellisi büyük bir avunmadır. Eğe insanlar buna inanmış olsaydı, nasıl olsa öldükten sonra Tanrı kendisini hesaba çekecek diye, hırsızın elini kesmezlerdi. Zina yapanı taşlayarak öldürmezlerdi, kimseye kısas uygulamazlardı?

Sen bir hukukçusun, suç işlediği kesinleşen kişiye işlediği suçtan ötürü hem bu dünyada hem de öldükten sonra öbür dünyada ceza verilir mi? Bir suçlu aynı suçtan iki kere ceza görür mü? Bu adil ve merhamet timsali olan Tanrı’nın şanına uyar mı?

Eğer öbür dünyada suçlular ceza görecek olsaydı Cehennemdeki feryad-ı figanlarından bu dünyada rahatça oturamazlardı.

Şimdi sana soru? Hayvanlar; at, eşek, kedi köpek, kaplumbağa, kurbağa ölünce nereye gidiyor… İşte yanıtı: Onlar nereye gidiyorsa ölünce sen de oraya gideceksin. Sözlerimin dayanağını bulmak istersen kutsal kitapları incelemelisin…

Bütün bunların simgesel anlamı vardır. Bizlere düşen bu kavramların simgesel anlamını bulmaktır. İnancı ne olursa olsun, bizim gibi düşünüp inanmayanı; “İmana gel ya kâfir!” diye öldürmemektir. Karısını kızını, cariye; oğlunu, kardeşini, kocasını köle olarak kullanıp işe yaramaz duruma gelenleri pazara sürüp satmak değildir.

Biliyorum üslubum serttir. Bunun de nedeni düşüncelerim yüzünden çok eziyet çekmemdir. O kadar kafadan gayr-i müsallah kişiler arasında yaşıyorum ki çıldırmamak elde değil…

Saygılarımla,

12.1.2004

Sayın Av. Çağlayan,

Bak hukukçu dost, din; ahlak, edep, erdem sahibi olmak için eski insanların başvurduğu bir eğitim yoludur. Senin-benim gibi insanların olgunlaşmış bir seviye gelerek kötülük yapamaz duruma gelmesidir.

Sen benim dinime, imanıma değil “Densizlik” yapıp yapmadığıma bak. Dinin asıl amacı da “Den”dir, “Densizlik” değildir.

Bir toplumda her zaman cahil insanlar yanında cahil olmayan kişiler de bulunur… Cahilleri Tanrı ve Din bilgisi ile donatamazsınız. Onlar atalarının şeriatına tabidirler. Geleneklere, göreneklere bağlıdırlar. Tanrı’nın şeylerini değil insanların şeylerini düşünürler.

İşte şeriat (Dinsel terbiye ve yaptırımlar…) bunlar içindir. Bunlar, cennet-cehennem korkusu ile hizaya getirilir. Artık ne kadar getirilebilirse o kadar…

Üveysi olanların korkuya gereksinimi yoktur. Bunlar Tanrı sevgisi ile davranışlarına yön verirler. Üstesinden gelemeyeceğimiz Evren ve Doğa yasaları ile toplum kuralları yanandı; akıl, mantık, sağduyu, vicdan, etik ahlak, genel doğrular, güzel sıfatlar -esma-i hüsna dedikleri- üstün değerler, yüce kavramlar, ki bütün bu kavramlar Tanrı kapsamı içinde ifade edilir… Tanrı’yı bu şekilde anlayanlar işlerini insanlar beğensin, takdir etsin, bana saygı duysun diye yapmazlar ve bunlar Tanrı’yı kendi benliklerinde ararlar; diğerleri ise Tanrı’yı kendi dışlarında ararlar.

Üveysiler kolay kolay duygularına kapılmazlar. Duygularına kapılarak bir kötülük yapacak olsalar içlerindeki Doğruluğa sürükleyen duygu (Ruhül kudus, Cebrail, yüce duygu: Tanrı…) kendilerini engelleyerek durdurur. Oysa nefs-i emmare tutsağı olan insanları; şeytan denilen öfke, kin, nefret, intikam duyguları yönlendirir. İnsanların ayıplama düşüncelerini, aşağılama düşüncelerini hesaba katarak Tanrı’nın değil insanların değer yargısını göz önüne alarak davranışlarını ayarlarlar..

Sizi bilmem ama ben Tanrı’yı kendi dışında arayanlardan korkarım.

Bir de şöyle diyorsun: “Yani, fikrimi söylemekle başkasının telaşına düşmüş mü oluyorum? O zaman kimse fikrini söylemesin, herkes kendini düşünsün. Yani insanlar arasında fikri bir iletişim olmasın. Doğrular anlaşılmasın?” Bu düşüncene aynen katılıyorum. Ancak kendine hak gördüğün düşüncelerini açıklama hakkını bana çok görmene şaşırıyorum. Çünkü mektubunuzda; siz beni, başkalarının değerleri ile savaşmakla suçluyorsunuz. Bana, “Ben, Onların bu değerleri ile savaşmıyorum.” diyerek; sanki ben onların değerleri ile savaşıyormuşum gibi üstü kapalı olarak (zımnen) bir değinme de bulunuyorsunuz.

Söyle bakalım bana ben; Tanrı’ya inanmıyor, laiktir, şeraite karşıdır diye hangi Atatürkçüyü öldürdüm? Hizbullah ve benzeri örgüt mensupları gibi; kimleri, hak dine davet etmek için öldürdüm? Yahudi’dir, Hıristiyan’dır, Müslüman’dır diye hangi tapınağı bombaladım. Kimin için; kafirdir, mürtedir katli vaciptir dedim?..

Yani şimdi benim düşüncelerimden başkaları rahatsız oluyorsa ben susmalı mıyım? Nerede kaldı benim düşüncelerimi ifade etme özgürlüğüm? Devlet niçin olmuş, benim anlatım özgürlüğümü korumak için değilse…Sen bir avukatsın, hadi bakalım bana bir çıkış yolu göster…

Eğer gerçekleri, ölüm pahasına da olsa, söylemeyi göze alanlar olmasaydı insanlık bu günkü buluşlara ulaşabilir miydi? Tekniğin bütün olanaklarından böylesine yararlanabilir miydi? Aydınlar, sussaydı insanlar gerçeği bulabilirler mi idi? Hala dünyanın düz olduğunu, dönmediğini sananlar arasında yaşamak bizi rahatsız etmez miydi?

Tanrı’yı bilmeden sanal bir Tanrı’ya tapıp duranların durumu bizleri rahatsız etmiyorsa ne rahatsız eder? Bu anlayış gereği kâfir dediklerimizden geri kalmışsak, onlar tarafından sömürülüyorsak, onların bombaları altında ölüyorsak, bana ne, diyebilir miyiz?.. İnançlara saygılı laiklik diye insanlarımızın; ölülerden, türbelerden, medet umar duruma gelmesi bir aydın olarak bizi rahatsız etmeyecek mi? İnsanı hayvandan ayrı kılan en önemli özelliği sorumluluk duygusuna sahip olması değil mi? Yazıklar olsun türlü gerekçeler göstererek sorumluluklarından kaçanlara…

Bil ki hukukçu dostum; “Tanrı: madde olarak yoktur, düşünce (anlam, mana) olarak vardır. Varlık olarak yoktur, kavram olarak vardır. Ruh olarak yoktur, simge olarak vardır. Kişi (zat) olarak yoktur, sıfat olarak vardır.” Bu demektir ki peygamber gönderen, kitap indiren bir Tanrı yoktur. Bütün bunların din edebiyat ve felsefesinde simgesel bir anlamı vardır. Marifet bunları anlamaya çalışmaktır; yoksa öyle tapınaklara gidip gelerek yalvarıp yakararak Tanrı’yı kendimize yararlı kılamayız…İnsan olmak demek aklı çalıştırmak demektir. Bil ki bütün dinler; koyucuların kendi dünya görüşleri olup Allah’la-Billah’la ilgisi yoktur…Bu gerçekleri sen ben söylemeyeceğiz de Yaşar Nuri Öztürk ve benzerleri mi söyleyecek… Gerçeklere açıklamak bu tür il^hiyatçılara kalmışsa daha çok bekleriz…

İnsanın varlığının amacı Tanrı’ya (En doğruya, en güzel sıfatlara, en iyiye, bilgeliğe, erdeme, kusursuz, olgun bir insan olmaya…ki buna dinde vuslat denir…) ulaşmaktır. Peki sen, kendi dışında olduğu var sayılan, zamandan-mekandan münezzeh olan, yeri-yurdu belli olmayan, dilediğini zengin, dilediğini yoksul eden, astığı astık, kestiği kestik bir Tanrı’ya nasıl ulaşacaksın?..

Bu dünyada suç işleyip de cezasını çekmeyen suçluların öldükten sonra hesap vereceği anlayışı büyük bir aldanma ve avunmadır… Eğer insanlar, özellikle dinciler, buna inanmış olsaydı, nasıl olsa öldükten sonra Tanrı kendisini hesaba çekecek diye hırsızın elini kesmezlerdi. Zina yapanı taşlayarak öldürmezlerdi, kimseye kısas uygulamazlardı, dininden döneni öldürmezlerdi?

Eğer öbür dünyada suçlular ceza görecek olsaydı Cehennemdekilerin feryad-ı figanından bu dünyada yaşayanlar rahatça oturamazdı…

Şimdi sana soru? Hayvanlar; at, eşek, kedi köpek, kaplumbağa, kurbağa, sinek ölünce nereye gidiyor?… İşte yanıtı: Onlar nereye gidiyorsa ölünce sen de, ben de oraya gideceğiz… Sözlerimin dayanağını bulmak istersen kutsal kitapları incelemelisin…Ör. İncil, Vaiz. 3/19-20…

Bütün bunların simgesel anlamı vardır. Bizlere düşen bu kavramların simgesel anlamını bulmaktır. İnancı ne olursa olsun, bizim gibi düşünüp inanmayanı; “İmana gel ya kâfir!” diye öldürmemektir. Karısını kızını, cariye; oğlunu, kardeşini, kocasını köle olarak kullanıp işe yaramaz duruma gelince pazara sürüp satmak değildir.

Biliyorum üslubum serttir. Bunun da nedeni düşüncelerim yüzünden çok eziyet çekmemdir. Zaten başıma ne geldiyse 18 yaşından bu yana, 54 yıldır, düşüncelerimi açıkladığım için geliyor. Döven mi ararsın, kovan-söven mi ararsın, yüzüme tüküren mi ararsın, işten atan mı ararsın, kurşunlayan mı ararsın, işten attıran mı ararsın, memleketimden kovduran mı ararsın? Bunlar başıma geldiğinde ellerini ovuşturarak oh çekip sevinen mi ararsın? Şimdi bile başıma bir şeyler gelmesini dört gözle bekleyen avanaklar var… O kadar kafadan sakat kişiler arasında yaşıyorum ki çıldırmak işten bile değil…

Saygılarımla,

12.1.2004

Not. Sayın Çağlayan, dün, bir toplantıya gideceğim için, ivedilikle yazmıştım. Bu gün son biçimini verdim. Bir de sizden bir ricam olacak? İlk mesajınızı nereye yerleştirdiğimi bulamıyorum. Yeniden gönderirseniz sevinirim. Çünkü sizden gelen ve gidenleri alt alta sıralamak istiyorum. Sizin mesajınız eksik olmasın isteğindeyim.

Av.Yusuf ÇAĞLAYAN’dan:

Ayhan YILDIZ

Sayın Bilge Devrim

MERHABA, ben orta okul birinci sınıfta bırakılmışsam “Karı kız peşine koşuyor” diyemedikleri için, “Devamsızlık yapıyor” diyemedikleri için, en önemlisi Alevi olduğum için “Kızılbaş Komünist terörist” dedikleri içindir.

Alevilik Kızılbaşlık Komünistlik bir yaşam biçimidir bunu kabul ediyorum. Peki “Terörist” derken neye bakıyorlar da söylüyorlar. Yetki ve güç ellerinde iken beni okula gittiğim halde karı kız peşine koşmadan devamsızlık yapmadan

Gazimahallesi (Atatürkçiftliği”‘ nden Küçükköy’e kadar yürüyerek okula gitmişken devamsızlık yapmamışken hergün bu çabamı sürdürmüşken beni neden eğitip üretken yapamadılar da İhtilal adı altında eğitime sağlığa her alana baskı yaptılar. Çünkü yanlış doğruyu sevmez.

Teşhisiniz doğrudur sayın Devrim bunlar ve bu zihniyet kardeşiz demelerine rağmen hala bölücülük yapıyorlar tabii ki yüksek makamlarda Alevi istemezler.

Elimize Belimize Dilimize sahip çıktığımız sürece korkmaya gerek yok. Unutmayalım ki iyi sallanır fakat, yıkılmaz. Biz iyi olalım kötü er geç belasını bulur.

Aydın YILDIZ

www.BELİRTİ GAZETESİ.com

Sahibi Ve Sorumlu Yazı İşleri Müdürü

0 535 275 49 77

Sayın Aydın Yıldız,

Önce saygı, sevgi sunarız.

Sonra da başarılar dileriz.

İletinizin altındaki yazı benim değildir.

Bir yanlışlık olduğu bellidir.

Yazılarımı www.bilgebalta.com adresinde bulabilirsiniz.

Ayrıca hayri@bilgebalta.com adresinden ulaşabilirsiniz.

Evet, bir yanlışlık olduğu kesin.

Her yanlışlıkta bir hayır olduğu bilesin.

Ev adresim:

Av. Hayri Balta,

MESA, 12. Cad. 2341. Sok.

Horonkent Sitesi, No. 6/10

BATIKENT/ANKARA

Dersin…

Şimdi kal sağlıcakla,

Başarılar, sevgiler sana…

Av. Hayri Balta, 27.12.2009

Hayri Bey,

Merhaba, güzel ve yararlı bir siteniz var.

Atatürk’ün sözünün üzerinde yazılı olduğu bayrağı köyüme yaptığım sitemde kullanacağım.

Bilgisayarım olmadığı için gönderdiğiniz mesajları geç okuyabilirim; önemli bir şey olursa ya da sizin için yapabileceğim bir şey olursa cep telefonumdan arayabilirsiniz.

Saygılarımla. 27.12.209

Aydın YILDIZ

Sayın hayrı bey ,

(Ali’nin Kılıcı Çatal Çataldır.Her Çatalından Kan Damlamaktadır yazısı için…)

Hakikat ve bilgi dolu her güzel yazınızı zevkle okuyorum, mutlu oluyorum ve çok şeyler öğreniyorum.

Sızın gibi düşünmek çok güzel bir şey. Kalbiniz heyecan ve insanlık dolu. Ne mutlu size.

Tabiata inanmak ve sevmek, en güzel inanç…

Organize edilmiş ve edilen tek tanrılı dinlerin ortaya çıkması ile insanların birbirlerini nasıl öldürdüklerini her gün okuyoruz. Ne acı bir şey ki, küçük yaştan beri beyinleri yıkanmış bu insanlar hakikati göremiyorlar.

Saygılar

Hüdai Yavalar, usa, 2.9.2006

Sayın hayrı bey,

(Emre Kongar’a yazılan yazı için…)

Çok güzel yazmışsınız , bu kimseler , gölgelerinden korkan insanlardır. Değer varmayın. Kendilerini bende tanıyorum . Şutu ne ki kaymağı ne olsun. Beyinler , İslam emperyalizmi ile yıkanmış kimseler.

Size ve ailenize sağlıklı günler ,

Bir şeye ihtiyacınız varsa lütfen yazınız.

Hudai Yavalar, 13.9.2006

Sayın hayrı balta ,

(Ağıt Töreni başlıklı yazım için…)

Yazınızda ” emperyalist’lere kabahat bularak” Türkiye’nin bu hale geldiğinden bahsediyorsunuz. Her memleketin menfaatleri olabilir. Fakat kabahatli arıyorsak ,azız nesın’ın söylediği gibi : ” aynaya bak ,aynan yoksa durgun suya bak “. Zayıf toplumlar, her şeyde kabahat ararlar, daima ağlarlar.

Sıhhatli günlere

Hudaı ,169.2006

Hayrı bey,

(Atatürk’e Teşekkürler/Recep Tayyip’e de Teşekkürler yazım için…)

Niye ” Başbakanımız” diye el Tayyıp’e hitap adıyorsunuz ?
Aydınlık günlere

Hudaı, 21.2006:

Sayın hayrı bey,

(bütün okuyucularıma duyuru/göstersin yanlışı alsın ödülü yazım için…)

Biz sızı olduğunuz gibi savıyoruz ve taktır adıyoruz.

Ufak hatalara dikkat bile edemiyoruz.

Ailenize,sevdiklerinize ve size mutlu günler.

Hudaı,13.12.2006

Sayın hayrı bey,

Gönülden çok geçmiş olsun , yazılarınızı ınternette görmeyince, içime bir üzüntü düşmüştü . Duymak istemiyordum . Bu güzel insanı hasta görmek istemiyordum. Çünkü bizler artık miladımızı dolduruyorduk. Nüfus kağıdımızın yaprakları sararmıştı. Bu tabiat kanunu . . Sizlere bir yardımım olabilirse lütfen yazınız. Her zaman sızı taktır eden ve seven bir kışı olarak, geçmiş olsun
hudaı yavalar, 8.12.2006

SEVGILI BILGE

Rıza Karaca kardeşimizin yanlış anlama veya yanlış yorumlama tespitlerine katılıyorum.

Yalnız bu tespitler her gün birlikte olduğumuz ve kendilerini Hazreti Ali, Hacı Bektaş (Kur’an, Peygamber, Hac, Kabe) kısacası İslam ile özdeşleştiren, İslam’ı inkar etmeyen Alevi kardeşlerimizle görüşürken de yanlış olduğunu kabul ediyoruz.

Mezheplerin içinde tarikatlarda nasıl DERGAH’LAR varsa burada ibadet olarak kendilerine göre her ne yapılıyor ise İslam’a uygun veya değil CEM EVLERI de benzer bir konumdadır.

Mevlana, Taptuk Emre, Nakşibendi, Özbekler Tekkesi ve yüzlercesi Cem evleri örneği olarak görülebilir.

Camilerin tüm İslam toplumunun kabul ettiği bir standardı, belli kuralları vardır.

İslam’da tüm İslam toplumu için mabet / ibadet yeri Camidir (mescit secde edilen yerdir)

Hiç bir mezhep, 4 mezhebin dışında olan Şiilik’te de ibadet yeri camidir.

Elbette Müslüman için ibadet her yerde yerine getirilebilir bir disiplindir.

Nasıl tüm Hıristiyanlar için KILISE bir mabet ise kendini İslam dini ile özdeşleştirenler için de Cami ayni şeydir.

Cem evinde ilkeli, disiplinli topluluğun camideki gibi tümünü kapsayan (kilisedeki gibi) geleneksel olmuş bir ibadet şekli yoktur.

Birileri törene katılır, çoğunluk seyreder

Kabe’de birlikte olduğum Alevi kardeşler benimle ayni şekilde ibadetlerini yaptılar. Aramızda hiçbir ayrı gayrilik yoktu

Sizin sözünü ettiğiniz Alevilik üzerine dernek temsilcileri ile de görüştüm

İslam’ın dışında gösterilmelerini kabul edeni bulamadım

SAYGILARIMLA

ZEKI KENTEL, 2.9.2006

ALEVİLER LAİK Mİ?

Yıllardır Alevilerin hep laik olduğu söylenir. Oysa Alevîler daha laikliğin ne olduğunu bile bilmiyor.

Laik denildiği gibi ne devleti ne de milleti kapsar. Laiklik ancak bireyi kapsar. Bir devlet kendi başına laik olamaz. Ancak bireyler laik olabilir. Laik olmayan bireylerin oluşturduğu devlet adı ne olursa olsun laik olamaz.

Laiklik ne millet ne din ne de mezhep tanır. Laiklik bu sürü topluluklarını yok edip yerlerine düşünen bireyleri koyar. Laiklik bireyin aklını kullandığı sürece vardır. Aklını kullanmayanlar sürü (mezhep, din, vb.) oluşturarak laik olamazlar. Laiklik sürüye düşmandır. Sürü demek düşünmeyenlerin birkaç açıkgözün peşinden koşmasıdır. Bu yüzden laiklik Aleviliği yok saydığı gibi Alevi gibi mezheplerin de düşmanıdır. Birey olamayan, düşünemeyen, bilgilenmeyen, kendi çıkarları peşinde koşanlar laikliğin dışında kalmaktadırlar. Laikliğin amacı bireylerden bir toplum yaratmaktadır. Oysa Alevilik sürülerin oluşturduğu bir çıkar pazarıdır. Alevilerin laiklikle yakından uzaktan alakası yoktur. Alevilikle laiklik zıt şeylerdir. Biri inançtır yalanlara (hayallere, uydurmalara, kandırmacılara) dayanır, bir de gerçeğe (bilime, düşünmeye, bilgilenmeye) dayanır.

Laiklik, hiçbir inancı tanımaz, Aleviler inancı benimser.

Laiklik, bireyi tanır, Aleviler topluluk (sürü) olma peşindedir.

Laiklik, tanrı, peygamber, halife, cennet-cehennem tanımaz, Aleviler bunlara tapar.

Laiklik, bireydir, Aleviler bireycidir.

Laiklik, akla dayanır, Alevilik inanca.

Kısacası nereden bakarsak bakalım Alevililik laiklik düşmanlığıdır. Bunun tersinin gösterilmesinin nedeni laikliğin yanlış tarifinden kaynaklanmaktadır.

Laiklik din’le (yalanla, sömürüyle, karanlıkla, vb.) savaşımı gerektirir. Oysa Aleviler dinlere karşı durmak bir yanda dursun dinle özdeşleşme yoluna gitmektedirler. (Aleviler; asıl Müslümanlar bizleriz.) Oysa Aleviler yıllarca İslam dininin şiddetine katliamlarına maruz kalmışlardır. Aleviler dinle savaşacaklarına iyice dinleşme yoluna gitmektedirler.

Gelenekler en büyük din’dir. Alevilerin çabası da gelenekleri yaşatmaktır. Laiklik değişim demek olduğu halde Aleviler değişmeyen gelenekleri yaşatma yolundadırlar. Hala cem adı altında ibadet yapıp bilgisiz-cahil dedelerin ellerini öpmekte onlara hürmet etmektedirler.

Alevilik ister aleve tapanlardan gelsin ister Alicilikten gelsin bugünkü anlamıyla tam olarak laiklik dışıdır. Laik olmak şurada dursun laikliğin öngördüğü değişimlere karşı direnmektedirler.

Aleviler arasından çıkan bireyleri sevgiyle kucakladığımı bilsinler. Onlar için söylemek istediğim bir şeyler var. İnsanımsılar yalnızlıktan korkar. Onun içindir ki bir sürüye veya topluluğa girmeye ve oradan ayrılmamaya çalışırlar. Oysa yalnızlık korkusu bilgisizlikten düşünememekten kaynaklanmaktadır. İnsanın en büyük onuru yalnız kalabilmesinde yatmaktadır. Yalnız olan insan aslında düşünce ile birlikte bir toplumun üyesidir. Yani nicelik olarak yalnız kalına bilinir ama nitelik olarak asla yalnız değillerdir. Düşünen insanlar birbirinden ayrı olsalar da düşüne ile bir aradadırlar.

http://tanselsemir.blogspot.com/TANSEL SEMİR,2.9.2006

Sayın Hayrı Balta ,

Sizlere geçmiş olsun , bir yardımım olabilirse lütfen yazınız , çok memnun olurum. Sızın ıhın ne yapabilirim

Sızı seven ,anlayan ve taktır eden hakiki bir dost

Aydın insan, 4.6.207

Sayın Balta,

Yeni yılınız sağlıklı, neselı gecmesı dılegıyle.

Uzun zamandar berı haberlesemedık. Nasılsınız ?

Gunlerı kovalıyoruz. Sıkayet yok .

Bana gondercegınız e – maıllerde , aydin_ insan’in onune Hudai Yavalar yazmassanis cok memnun olurum.

Sizden baska o ismi kimse bilmiyor.

Cok tesekkurler ederim.

Mutlu gunlere

Aydin _ Insan

Değerli Dostum,

Yeni yılımı kutlamana memnun oldum.

Ben de sizin yeni yılınız için mutlu olsun derim.

İsteğinizi yerine getirdim.

Şimdi kal sağlıcakla,

Benden size saygılar, sevgiler kucaklar dolusu kucakla…

Hayri Balta, 5.1.2008

Çok taktır ve sevdiğim değerli dostum,

Size çok teşekkür adarım.

Yazılarınızı her zaman bilgi köseme aktararak okuyorum.

Sizler ıhın bir şey yapabilirsem çok memnun kalırım.

Bir dostunuz olarak lütfen yazınız.

Saygı ve sevgilerimle

Aydın insan, 6.1.2008

SAYIN HAYRI BEY,

Bilgi dolu yazılarınızı okuyor ve haznemde tutuyorum. Sayenizde çok bilgiler edindim ve ediniyorum.Sizlere çok teşekkür ederim.Kasım ayında Ankara’ya geleceğim. Sizi görmek isterim .

Aydınlık günlere,

Aydın İnsan, 24.8.2008

Aydın Dostum,

Önce sevgi sundum.

Hele gelince bana uğrayacak olmana

Sevinip durdum.

Aşağıdaki “Pentegon Yalanı” başlıklı gözünüzden kaçmış olabilir diye yeniden gönderiyorum.

Çünkü ADD’nin tarihi hakkındaki bu yazımın

İlgini çekeceğini umuyorum…

Şimdi kal sağlıcakla,

Yeniden sevgiler, saygılar sana..

Hayri Balta, 25.8.2008

Aydın Dostum,

Önce saygı, sevgi sundum.

Cumhuriyet gazetesinde çıkan haberi gönderiyorum.

Çalışmalarınızda başarılar diliyorum.

Şimdi kal sağlıcakla,

Saygılar sana…

Av. Hayri Balta, 18.2.2009

ATATÜRK TOPLUMU DERNEĞİ

Beyaz Saray önünde

AKP protestosu

ELÇÎN POYRAZLAR

WASHİNGTON – Washington’da Amerika Atatürk Toplumu Derneği tarafından düzenlenen gösteride AKP’nin politikaları protesto edildi.

Beyaz Saray önünde toplanan göstericiler, AKP’nin Türkiye’de “teokratik baskıcı” bir yönetim getirme çabalarına karşı çıkarak, bağımsız medya, laiklik, yargının bağımsızlığı ve düşünce özgürlüğünü savundu.

Dernek adına konuşan Ata Yavalar, hükümetin Fethullah Gülen ile birlikte Türkiye’yi “gerici bir İslami devlete” dönüştürmeye çalıştığını belirterek, Atatürk’ün devrimlerini savunan kişilerin “hapislerde çürüdüklerini” ifade etti.

Göstericiler “Van Minüt. Türkiye’de yargıya ne oldu?”, “İkinci bir İran’a hayır. Gülen=Humeyni”, “Türkiye ılımlı İslam ülkesi değil”, “Türkiye’de demok- rasi kuşatma altında” gibi pankartlar taşıdılar. (Cumhuriyet gazetesi, 18.2.2009)